Jak dbać o stopy dziecka

Żeby stopy służyły człowiekowi przez całe życie, trzeba o nie dbać o urodzenia.

Mogłoby się wydawać, że stopy niemowlaka to miniaturki stóp dorosłego. Ale tak nie jest. Stopy niemowlęcia mają inne proporcje i kształt: są krótsze, szersze i zwężają się ku pięcie. Są też bardziej pulchne, a miękkie podbicie wypełnia poduszeczka z tłuszczu. Łukowate wygięcie stopy pojawia się dopiero w wieku dwóch, trzech lat.

Niektóre noworodki mają podwinięte i skrzyżowane paluszki, które z czasem z reguły prostują się same. Zdarza się też, że palce są skierowane do środka, ale najczęściej ustawiają się prawidłowo, zanim dziecko skończy trzy, cztery lata. Paznokcie malucha bywają lekko zakrzywione - prostują się w wieku dwóch, trzech lat.

Jeśli wymienione dziecięce cechy budowy utrzymują się dłużej, poradź się lekarza.

A ja leżę i leżę

Zanim chrząstki się rozrosną i przekształcą w 26 sztywnych i solidnych kości, minie około 20 lat. Na razie stópka dziecka jest wrażliwa i delikatna. Nawet zbyt ciasne skarpetki mogą ja zdeformować. Aby tego uniknąć warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach.

* Jeśli jest dostatecznie ciepło, dziecko powinno mieć gołe stopy.

* Stopy nie mogą być ściśnięte. Jeśli zakładasz dziecku skarpetki, upewnij się, że są wystarczająco luźne. Palce muszą się w nich swobodnie poruszać. Pamiętaj, że dziecko szybko rośnie i w ciągu kilku tygodni skarpetki mogą okazać się za małe. Wiele dzieci ma po urodzeniu podwinięte paluszki, które z czasem się prostują i potrzebują coraz więcej miejsca.

* Nie kupuj skarpetek ze sztucznego włókna, nie pozwalają skórze oddychać. Wybieraj skarpety z wełny, bawełny albo z włókiem mieszanych (najwyżej 20 proc. włókna sztucznego).

* Śpioszki i pajacyki powinny mieć na tyle długie nogawki, by nie krępowały stóp.

* Przykrywaj dziecko tylko lekką kołderką lub kocykiem, by mogło ruszać stopami podczas snu.

Stoję, stoję, stoję

Lekarze uważają, że dziecko samo wie najlepiej, kiedy może stanąć na własnych nogach. Bezcelowe jest podtrzymywanie malca po to, by nauczył się stać. Kiedy będzie do tego gotowy, podniesie się sam, podciągając się na szczebelkach łóżeczka czy meblach.

Nie przyspieszaj też nauki chodzenia prowadząc dziecko za ręce. Pamiętaj, że dzieci zaczynają chodzić w różnym wieku. Niemal połowa nie potrafi bez podtrzymania zrobić kilku kroków na swoich pierwszych urodzinach. W pół roku później ta niełatwa sztuka udaje się 90 procentom dzieci. Z początku wiele maluchów stawia stopy do wewnątrz, bo wtedy łatwiej utrzymać równowagę. Nogi mają przy tym szeroko rozstawione i lekko ugięte.

Na spacerek sobie tuptam

Kupno prawdziwych butów to dla wielu rodziców jeden z pierwszych wyraźnych sygnałów, że ich dziecko przestało być malutkim niemowlęciem.

Ale nie warto się spieszyć. Jeśli stópki dziecka zbyt wcześnie uwięzimy w butach, mogą ulec zniekształceniu. A zatem - kiedy jest odpowiednia pora na buty? Buty mają chronić nóżki przed urazami, odpowiedź jest więc prosta: wtedy, gdy dziecko chodzi już samo na spacerze. W domu najlepiej mu będzie boso albo w skarpetkach antypoślizgowych.

Dziecko musi przymierzyć w sklepie oba buciki, stanąć w nich i zrobić kilkanaście krok. Poproś dziecko by stanęło na palcach - jeżeli się przewraca, buty nie są dobre. Nie mogą być ani za małe, ani za duże. Miedzy dużym palcem a noskiem buta powinno być ok. 1 cm luzu. Zwróć też uwagę, czy but jest dostatecznie szeroki.

Dziecko nie powinno nosić butów np. po starszym rodzeństwie- stopa każdego malca jest inna, używany but może ją zdeformować.

Niech cię nie zmyli, że buty malca wyglądają wciąż jak nowe. Dziecko szybko rośnie i zazwyczaj nie zdąży ich zniszczyć. Dlatego zwracaj uwagę na jego stopy. Podwinięte paluszki, zaczerwienienia, otarcia świadczą o tym, że buty są albo źle dobrane, albo za ciasne.

Takich bolesnych oznak można uniknąć: wystarczy regularnie sprawdzać, czy przy lekkim naciśnięciu noska buta da się już wyczuć palce dziecka. Możesz też co jakiś czas odrysować stopy dziecka na kartonie, wyciąć i sprawdzić, czy swobodnie mieszczą się w butach.

Pamiętaj również o regularnym obcinaniu paznokci u nóg. Obcina się je "na prosto", żeby nie wrastały. Używaj do tego specjalnych nożyczek z zaokrąglonymi czubkami.

Takie buty!

Wybierając pierwsze buty dla dziecka, kieruj się przede wszystkim jego wygodą, a nie własnymi upodobaniami estetycznymi. Dobry but:

* jest zrobiony z naturalnego tworzywa (skóry lub tkaniny); dostosowuje się do kształtu stopy i pozwala jej oddychać;

* ma sprężystą, szorstką podeszwę, która zgina się tam, gdzie zginają się paluszki - mniej więcej w 1/3, 1/4 długości od przodu;

* jego nosek jest na tyle szeroki, że dziecko może ruszać palcami;

* wewnątrz ma wyściółkę z miękkiej skórki, która nie obciera stopy;

* ma prosty płaski obcas, dzięki czemu dziecko nie będzie przekrzywiać stóp do środka;

* jego cholewka jest niezbyt wysoka i nie krępuje ruchów w kostce;

* wewnątrz jest zupełnie płaski (chyba, że to specjalny but ortopedyczny);

* ma elastyczny zapiętek.

Więcej o:
Copyright © Agora SA