- Siedzieć długo i pewnie, a kiedy traci równowagę, podpiera się z tyłu i z boku rączkami.
- Zrobić kilka kroków bokiem, trzymając się mebli.
- Powtarzać czynność, jeśli na przykład spodobał mu się odgłos, jaki wydaje zabawka, kiedy naciśnie w niej jakiś guzik, oraz zapamiętać kolejność czynności i powtarzać je wielokrotnie.
- Wyjąć mały przedmiot z większego - np. klocek z wiaderka albo grzechotkę z pudełka - i włożyć je tam z powrotem.
- Zainteresować się drobnymi przedmiotami lub szczegółami, których dorośli czasem w ogóle nie zauważają - np. w pluszowym misiu najciekawsza jest dla niego metka albo kawałek nitki.
- Obdarzać uczuciem przedmioty - kocyk, pieluszkę, czapeczkę, śliniaczek: coś, co jest miękkie, a najlepiej, żeby pachniało mamą. Nie lubi się z tą rzeczą rozstawać, a szczególnie niezbędna jest wtedy, kiedy zasypia.
- Zrozumieć słowo "nie", ale nie zawsze reaguje przerwaniem czynności.
- Kojarzyć dźwięki ze znaczeniem - zapytany, pokazuje, gdzie jest pies, itp.
- Pokazywać palcem wskazującym.
- Robić "pa, pa" i często reaguje na "daj".
- Potoczyć piłkę w kierunku mamy.
- Pić z kubka z dziobkiem.
- Ustawić obok siebie dwa klocki.
- Dłużej koncentrować się na jednej czynności i więcej czasu spędzać na samodzielnym eksperymentowaniu.
- Hałasować - stukać, pukać, bębnić, piszczeć.
- Bawić się w powtarzanie dźwięków i ich naśladowanie.
- Bawić się w "kosi kosi łapki".
- Poznawać części twarzy ("To jest oko", "To jest nos").
- Komplet przedmiotów różnej wielkości, które łatwo można wkładać jeden w drugi i wyjmować.
- Bębenek, garnek, tłuczek, pokrywki i inne hałasujące przedmioty.