Felietonistka portalu partents.com i psycholog dr. Emily Edlynn zauważa, że nasi rodzice mają własne metody wychowawcze, a kiedy zostawiamy dzieci pod ich opieką, trudno im dostosować się do wprowadzanych przez nas zasad. Ekspertka radzi, jak przekonać dziadków, aby nie przekraczali wyznaczonych przez nas granic.
Rodzicielstwo składa się z różnych etapów. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z małym dzieckiem, niezwykle istotne jest przestrzeganie ustalonego przez nas harmonogramu. Opieka nad niemowlęciem jest wyczerpująca, a rodzice również potrzebują czasu na regenerację i sen.
Gdy dziecko pozostaje pod opieką dziadków, należy nie tylko opisać im nasz plan dnia, uwzględniający np. pory karmienia i snu, ale wyjaśnić, dlaczego zależy nam na wprowadzeniu go w życie. Dziadkom często wydaje się, że dziecko jest głodne, bywają nadopiekuńczy i dokarmiają je wbrew woli rodziców. Zdaniem psychologa należy mówić im wprost o naszych obawach i wyjaśnić, jak zmiana pór karmienia może zaburzyć nasz codzienny rytm.
Zaburzanie pór snu
Dr Emily Edlynn przyznaje, że kolejnym błędem często popełnianym przez dziadków jest wybudzanie dziecka lub niemowlęcia. Lekceważąc wyznaczone przez nas godziny snu, mogą źle zinterpretować zachowanie wnuka. Nie powinniśmy pozwalać dziadkom na zabawę z dzieckiem w momencie, w którym jest senne. Podsuwanie mu kolorowych zabawek, gdy przejawia oznaki zmęczenia, może rozbudzić dziecko i sprawdzić, że zacznie zasypiać o innych porach niż te, do których byliśmy przyzwyczajeni.
Ekspertka radzi, aby dodatkowo przygotować dziadkom konkretny plan, w którym opiszemy nasze priorytety w wychowaniu dzieci. Niewykluczone, że są one zupełnie inne od tych, które uznawali nasi rodzice lub teściowie. Wspólne omówienie priorytetów pozwoli im lepiej zrozumieć punkt widzenia rodziców, a co za tym idzie, stosować się do ich zaleceń. Jeżeli widzisz, że mimo to dziadkowie nie są przekonani do twoich metod wychowawczych, warto spokojnie zapytać wprost, dlaczego nie mają zaufania do takiego podejścia.
Wszyscy chcemy, aby rodzice postrzegali nas jako odpowiedzialnych i uczciwych dorosłych, a ukrywanie urazów może przynieść odwrotny efekt od zamierzonego. Mówmy, co nam się nie podoba, ale również doceniajmy ich starania. Ważne jest, aby okazać rodzicom wdzięczność za ich wsparcie, dziękować za wysłuchanie i wskazywać aspekty ich opieki były dla nas najbardziej pomocne.