Herbata

Napar z liści drzewa herbacianego, którego smak i walory odkryto ok. 3 tys. lat p.n.e. w Chinach. W Polsce pojawiła się najpewniej ok. XVII wieku. U nas i na świecie popularna od XIX wieku. Ma tak wiele odmian i jest wytwarzana na tak różne sposoby, że trudno ująć to bogactwo jednym hasłem. Z liści drzewa herbacianego pozyskuje się herbatę białą, zieloną, żółtą, czarną i czerwoną (różnią je stopnie fermentacji liści), wytwarza się herbaty aromatyzowane (np. olejkiem bergamotki - Earl Grey); do herbat zalicza się także yerba mate (napar z liści ostrokrzewu paragwajskiego), w sklepach z herbatą można dostać herbaty rooibos bez kofeiny (z listków czerwonego krzewu rosnącego w Afryce Południowej). Herbatkami zwane są także rozmaite napary ziołowe oraz z suszu owocowego. Klasyczna herbata zawiera kofeinę (zwaną w tym wypadku teiną) i garbniki (ich obecność dobrze wpływa na podrażniony przewód pokarmowy), herbata zielona jest bogata w przeciwutleniacze. Ze względu na obecność kofeiny dzieciom na co dzień herbaty nie podajemy. Jeśli już z jakiegoś powodu serwujemy ją maluchowi, zdrowiej będzie podać nie tę z pierwszego parzenia (z torebki włożonej do wrzątku i zaraz wyjętej), ale rozwodnioną, dłużej parzoną esencję.

Copyright © Agora SA