Prebiotyki to substancje, które wspomagają namnażanie się i wzrost dobroczynnych bakterii jelitowych. Stanowią pożywkę dla mikroflory jelita grubego. Ich zadaniem jest przywrócenie równowagi mikroflory jelitowej, która może zostać zaburzona wskutek stresu, nieracjonalnej diety bądź przebytej antybiotykoterapii. W myśl definicji prebiotyki to substraty selektywnie wykorzystywane przez drobnoustroje gospodarza, które wywierają korzystny efekt zdrowotny.
Prebiotyki znajdziemy m.in. w czosnku:
Prebiotyk jest składnikiem pożywienia (może być naturalnym elementem diety lub dodatkiem do żywności), który nie poddaje się działaniu enzymów trawiennych. Oznacza to, że nie ulega trawieniu ani w żołądku, ani w jelicie cienkim. Prebiotyki procesowi fermentacji są poddawane dopiero w jelicie grubym.
Prebiotyki aktywizują bakterie odpowiadające za fermentację w jelicie grubym, wspomagają namnażania się dobrej flory bakteryjnej, co ma pozytywny wpływ na zdrowie. Ale to nie wszystko. Warto pamiętać, że prebiotyki obniżają poziom złego cholesterolu, a i pozytywnie wpływają na absorbcję minerałów z pożywienia. Badania prowadzone nad prebiotykami dostrzegają ich potencjalny wpływ na efektywność układu odpornościowego, zmniejszenie ryzyka zachorowania na raka jelita grubego, choroby zapalne jelit i nadciśnienie.
Prebiotyki są często mylone z probiotykami, choć różnice między nimi są poważne. Probiotyki to bakterie kwasu mlekowego, a prebiotyki to substancje, które wspomagają wzrost naturalnej mikroflory jelitowej.
Według definicji opracowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Światową Organizację Zdrowia (WHO) terminem probiotyki określa się żywe organizmy, które podawane w odpowiednich ilościach wykazują korzystne działanie zdrowotne. Zalicza się do nich bakterie produkujące kwas mlekowy z rodzaju Lactobacillus (np. L. acidophilus, L. casei, L. reuteri. L. rhamnosus) i Bifidobacterium (B. animalis, B. breve). Do probiotyków należą także drożdżaki Saccharomyces boulardii.
Bakterie probiotyczne wpływają na zwiększenie pozytywnej mikroflory jelitowej, a w przypadku zaburzonej mikroflory jelitowej zmniejszają liczbę bakterii patogennych i przywracają równowagę między szczepami.
Prebiotyki - w odróżnieniu od probiotyków - nie zawierają mikroorganizmów, a wyłącznie substancje stymulujące. To niestrawione składniki żywności, takie jak błonnik, skrobia, inulina, które docierając do jelit stanowią pożywkę dla dobrych bakterii, stymulują ich namnażanie.
Prebiotykiem może być naturalny składnik diety, na przykład skrobia, błonnik pokarmowy lub dodatki do żywności o charakterze prozdrowotnym. Ale prebiotyki i probiotyki można kupić także w aptece, w postaci kapsułek lub proszku w saszetkach.
Najlepiej poznane i najpowszechniej stosowane naturalne prebiotyki to fruktooligosacharydy: inulina i oligofruktoza, które można znaleźć w niektórych produktach pochodzenia roślinnego (na przykład w cykorii, karczochach, czosnku czy szparagach). Inulina, naturalny węglowodan nietrawiony przez ludzkie enzymy, jest także obecny w korzeniach agawy, mniszka lekarskiego, cykorii, słonecznika bulwiastego). Naturalne źródła probiotyków to:
Bakterie probiotyczne występują w przewodzie pokarmowym, jamie ustnej i na powierzchni skóry, a u kobiet także w pochwie. Źródło probiotyków stanowią preparaty farmaceutyczne, suplementy diety oraz mleczne napoje fermentowane: kefir, kwaśne mleko, maślanka, jogurt i mleko acidofilne, a także produkty kiszone - kapusta i ogórki.
Zarówno prebiotyki, jak i probiotyki można kupić w aptece. Ponieważ najlepsze efekty zdrowotne uzyskuje się poprzez działanie obydwu grup, warto łączyć je ze sobą. Preparaty, które zawierają probiotyki i prebiotyki określane są mianem synbiotyków. Producenci oferują probiotyki i synbiotyki w różnych postaciach, między innymi w kroplach, saszetkach czy kapsułkach.
Jakie prebiotyki dla dzieci i dorosłych są najlepsze? Jakie wybrać probiotyki i prebiotyki dla niemowląt? Cóż, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. O to, jakie preparaty apteczne dla dzieci są najlepsze w danej sytuacji, najlepiej zapytać lekarza bądź farmaceutę.