Syrop glukozowo-fruktozowy (HFCS, izoglukoza) wynaleziono w USA w latach 50. XX wieku, zaś w latach 70. został wprowadzony do masowej produkcji. Szybko zyskał dużą popularność w przemyśle spożywczym, ponieważ jego produkcja jest znacznie tańsza niż produkcja cukru.
Dodatkowo jest w postaci płynnej (jest albo bezbarwny albo ma jasnożółty kolor), a to oznacza, że lepiej się go transportuje, miesza i łączy z innymi substancjami. Ma także niską lepkość, nie ulega procesowi krystalizacji i przeciwdziała wysychaniu produktów, w których jest obecny. Jest odporny na działanie drobnoustrojów i hamuje ich rozwój. Poza tym, jest odporny na niską temperaturę i nie zamarza.
Produkuje się go ze skrobi kukurydzianej, a czasami, choć o wiele rzadziej, ze skrobi pszenicznej. HFCS zawiera: 55 proc. fruktozy, 42 proc. glukozy i około 3 proc. innych cukrów.
Syrop glukozowo-fruktozowy jest bardzo popularny w rozmaitych gałęziach przemysłu spożywczego. HFCS-42, czyli syrop o 42 proc. zawartości fruktozy, używany jest do produkcji dżemów, konfitur, słodyczy zup, ketchupów, owoców kandyzowanych, zalew do śledzi oraz ogórków, piwa, likierów, wyrobów piekarniczych.
Ten sam syrop wykorzystywany jest także w przemyśle mleczarskim - przy produkcji mlecznych napojów fermentowanych, lodów, twarogów i deserów mlecznych. Syrop o zawartości 55 proc. fruktozy używany jest do słodzenia napojów niegazowanych i gazowanych.
Ponadto, syrop fruktozowo-glukozowy występuje w:
Mając świadomość, jakie konsekwencje niesie ze sobą spożywane syropu i gdzie można go znaleźć, dobrze jest sprawdzać etykiety. Tylko analizując skład produktów spożywczych mamy szansę na skuteczne wyeliminowanie go z codziennego menu. Dietetycy radzą, by wybierać z półek produkty, które w wykazie składników mają jak najkrótszą listę. Zasada jest taka, że im krótsza lista, tym mniej przetworzone produkty.
Oto kilka rad, jak można unikać syropu glukozowo-fruktozowego:
Aby opisać szkodliwość syropu glukozowo-fruktozowego dobrze jest wiedzieć, czym on się różni od zwyczajnego cukru. Choć wydawać się może, że zupełnie się od siebie nie różnią, ponieważ oba w podobnych proporcjach składają się z fruktozy oraz glukozy, to dzieli je jedna istotna cecha. Cukry proste w syropie nie są połączone jakimikolwiek wiązaniami, jak w przypadku sacharozy. Z tego względu organizm je wchłania w błyskawicznym tempie.
Jakie to ma konsekwencje? Dostarczanie do organizmu HFCS powoduje odkładanie się o wiele większej ilości tłuszczu trzewnego, niż w przypadku zjedzenia innego rodzaju cukru. Zdaniem naukowców, nie istnieje inny składnik w diecie, który tak mocno przyczynia się do otyłości.
Oprócz otyłości, spowodowanej zaburzeniami związanymi z odczuwaniem uczucia głodu i sytości, syrop glukozowo-fruktozowy przyczynia się do wielu innych poważnych chorób. Spożywanie go może skutkować także zaburzeniami w produkcji insuliny. Powoduje insulinooporność, która może doprowadzić do cukrzycy typu 2. Warto zaznaczyć, że diabetykom nie zaleca się słodzenia fruktozą - zamiast tradycyjnego cukru.
Poza tym zbyt duże spożycie żywności zawierającej syrop fruktozowo-glukozowy może być przyczyną chorób takich jak: