Migdały to nic innego jak nasiona migdałowca, a dokładniej drzewa o nazwie migdałowiec pospolity. Drzewo migdałowca jest niskie i rozłożyste, dochodzi nawet do 10 metrów. Migdałowiec to bliski krewny brzoskwini, moreli, wiśni, czereśni, a także śliwy. W zasadzie nie występuje w Polsce, ponieważ jest bardzo wrażliwy na niską temperaturę. Rośnie przeważnie w Azji Zachodniej, Afryce Północnej, Ameryce oraz w niektórych częściach Europy - np. w Portugalii, Francji, w Italii, w Hiszpanii czy w Szwajcarii.
Migdałowiec pospolity ma dwie podstawowe odmiany. Pierwsza z nich, bardziej popularna, to odmiana słodka. Kupujemy ją na co dzień w sklepach. Przyrządza się z niej marcepan i olej przeznaczony do stosowania na włosy i skórę.
Gorzka odmiana, mniej znana, szczególnie w przemyśle spożywczym, używana jest do produkcji aromatów i farmaceutyków. Spożywana w zbyt dużej ilości ma właściwości trujące - ze względu na zawartość amigdaliny. Związek ten w organizmie zamienia się w toksyczny cyjanowodór.
Migdały są dość kalorycznymi orzechami - 100 g zawiera około 580 kcal, w tym znaczna większość kalorii pochodzi z tłuszczu (50 g tłuszczu w 100 gramach). Taka ilość tłuszczu zapewnia dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na ten składnik pokarmowy.
Migdały to bogactwo wapnia, który odgrywa istotną rolę w przypadku budowy kości, minimalizując ryzyko zwyrodnienia stawów i kości. Zawartość magnezu pozytywnie wpływa na stany przewlekłego przemęczenia i stresu.
Ponadto, w tych orzechach występuje cynk, potas i fosfor. Cynk zapewnia zdrowe włosy i paznokcie, fosfor jest budulcem kości i zębów, a potas poprawia funkcjonowanie pracy serca i zaopatruje mózg w tlen.
Spożywanie migdałów w znaczący sposób obniża poziom cukru we krwi oraz niweluje poziom "złego" cholesterolu (LDL) u osób ze stanem przedcukrzycowym, zmniejszając w konsekwencji ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2.
Migdały regulują także gospodarkę wodno-elektrolitową i przeciwdziałają nadmiernemu gromadzeniu się wody w organizmie. Dodatkowo zwiększają odporność organizmu, a nawet chronią przed zachorowaniem na raka. Swoje przeciwnowotworowe działanie zawdzięczają zawartości substancji o właściwościach antyoksydacyjnych, które zwalczają wolne rodniki; 100 g migdałów to 2 μg karotenoidów i 25 mg flawonoidów.
O spożywaniu migdałów nie powinny zapominać kobiety w ciąży. Po pierwsze, zawierają one sporą ilość kwasu foliowego, niezbędnego do prawidłowego rozwoju płodu. Po drugie, dieta bogata w migdały skutecznie eliminuje zgagę oraz nudności w czasie ciąży. Migdały zobojętniają kwasy żołądkowe, dzięki czemu łagodzą uciążliwe uczucie pieczenia.
Pomimo, że migdały są produktem wysokokalorycznym, poleca się je osobom, które chcą utrzymać szczupłą sylwetkę. Na podstawie przeprowadzonych badań okazało się bowiem, że spożywane w rozsądnych ilościach nie wpływają na przyrost masy ciała, a wręcz przyczyniają się do redukcji tkanki tłuszczowej w okolicach brzucha i nóg. Dodatkowo należy wspomnieć, że jedzenie migdałów hamuje uczucie głodu, dając poczucie sytości (dzięki zawartości błonnika, dobrego tłuszczu oraz białka)
Migdały wspomagają także walkę z trądzikiem, w znacznym stopniu przyczyniając się do hamowania wydzielania się sebum ze skóry.
Migdały mają dość szerokie zastosowanie kulinarne - można spożywać je same lub dodawać do różnych potraw, np. do sałatek, zup, ciast czy innych wypieków. Najzdrowsze są jednak spożywane w surowej postaci, po wcześniejszym moczeniu ich w wodzie. Z czego wynikają takie zalecenia? Powodów jest kilka, ale z pewnością warto wspomnieć o niekorzystnym działaniu wysokiej temperatury. Poddawanie orzechów obróbce termicznej, takiej jak prażenie, pieczenie, gotowanie, niszczy wiele cennych substancji odżywczych oraz witaminę E. Pod wpływem wysokiej temperatury zdrowe, nienasycone kwasy tłuszczowe zamieniają się w szkodliwe tłuszcze trans. Namaczanie migdałów w wodzie przed zjedzeniem aktywizuje enzymy. Dzięki temu zabiegowi stają się one także bardziej miękkie i lepiej strawne.
Jak moczyć migdały? Najlepiej, by spoczywały w wodzie przez około 12 godzin. W tym czasie powinno się kilka razy zmienić wodę, ale nie używać do tego wrzątku. W ten sposób przyrządzone orzechy mogą być przechowywane przez kilka dni w lodówce.
Kolejną kwestią jest obieranie migdałów ze skórki. Jedni twierdzą, że obierać należy, inni mówią, że wręcz przeciwnie. Dwa stanowiska w tej sprawie wynikają z tego, że skórka orzechów migdałowych zwiera błonnik oraz witaminę E, jakże pożądane dla zdrowia. Jednocześnie skórka ma kwas fitowy, zmniejszający przyswajalność niektórych substancji odżywczych, np. magnezu, wapnia, a także żelaza. Zalecane jest spożywanie obranych migdałów. Dobra wiadomość jest taka, że po namoczeniu skórka z orzechów schodzi w łatwy sposób.