Dorośli nie zawsze uważają kasze za kulinarną atrakcję. Niektórzy "katowani" w przeszłości przypaloną manną, a potem rozgotowaną gryczaną z apetytem rzucili się na włoską pastę i od kasz stronią. Ale maluchy, które poznają smak kaszek przygotowanych specjalnie dla nich lub próbują "dorosłych" kasz w ciekawym wydaniu, mają szansę stać się smakoszami zbóż w takim wydaniu. Jak zatem wprowadzać kasze do diety dziecka?
Kaszki bezglutenowe wprowadzamy do diety dziecka po 4.-6. miesiącu życia. Bezglutenowe, czyli ryżową, kukurydzianą, gryczaną i jaglaną (dwie ostatnie od niedawna można kupić w Polsce). Pamiętajmy przy tym o podstawowej zasadzie rozszerzania diety - najpierw podajemy tylko jedną nowość. Przez kilka dni sprawdzamy, czy nie pojawiają się objawy alergii. Jeśli nie, możemy wypróbować kolejny produkt. Najlepiej zacząć od kaszek bezmlecznych. Mieszamy je z wodą, mlekiem mamy lub mlekiem modyfikowanym.
W tym okresie wprowadzamy także maleńkie ilości glutenowej kaszki manny (2-3 g na 100 ml mleka lub zupki).
Uwaga! Alergikom dietę rozszerzamy zgodnie z zaleceniami lekarza.
Kleiki (ryżowy i kukurydziany) są bardziej rozdrobnione i po rozmieszaniu mają gładszą i rzadszą konsystencję. Młodszym niemowlętom łatwo je podać w butelce ze smoczkiem. Są też łagodniejsze w smaku niż kaszki. Dlatego od nich rozpoczyna się rozszerzanie diety o produkty zbożowe.
Niemowlętom lepiej podawać kaszki przygotowane specjalnie z myślą o nich. Ich receptura opracowywana jest we współpracy z pediatrami i dietetykami. Do ich produkcji używa się surowców najwyższej jakości. Większość zawiera witaminy A, D, E, K i witaminy z grupy B, wapń oraz żelazo. Wiele także składniki dodatkowe, np. kwas foliowy, cynk i jod. W sprzedaży są też kaszki z dodatkiem śliwek, które ułatwiają wypróżnianie, i z probiotykami, które korzystnie wpływają na pracę układu pokarmowego.
To nie jest regułą. Niemowlęta są przyzwyczajone do smaków neutralnych. Przy pierwszym podejściu najlepsza jest kaszka bez żadnych dodatków. Później można podawać kaszki o smaku owocowym, ale - naszym zdaniem - lepiej jest do zwykłych kaszek dodawać przecier owocowy. Bez cukru, bo to ważne, aby dziecko od małego nie przyzwyczajało się do zbyt słodkiego smaku.
Na początek najlepiej podawać ją raz. Starsze niemowlę może dostawać kaszkę częściej - dwa, a nawet trzy razy dziennie. Pamiętajmy jednak, aby w codziennym jadłospisie dziecka były również warzywa, owoce, mięso, ryby, a także żółtko jajka i inne produkty zbożowe.
Dzieciom pulchnym lepiej ograniczyć porcje kaszek do jednej dziennie.
Pierwsze kaszki powinny mieć konsystencję półpłynną, potem możemy je stopniowo zagęszczać. Kaszki półpłynne można podawać z butelki przez smoczek z nacięciem w kształcie krzyżyka lub trójprzepływowy, z nacięciem w kształcie rowka. Zdecydowanie lepiej jednak jest od początku podawać kaszkę, nawet stosunkowo rzadką, łyżeczką. Taki sposób karmienia sprzyja kształtowaniu się prawidłowego zgryzu.
Najwyżej cenione są kasze gryczana i jaglana oraz brązowy ryż. Kasza gryczana zawiera magnez, wapń, żelazo oraz witaminy B1, B2 i PP. Stanowi dobre źródło błonnika. Kasza jaglana jest również dobrym źródłem błonnika, a także witamin PP, B1 oraz żelaza. Ryż z kolei jest bogaty w magnez. Brązowy jest dobrym źródłem witamin PP i B1, a także żelaza. Kaszka kukurydziana zawiera żelazo i niewielkie ilości witaminy B1. Kasze te nie zawierają glutenu i bardzo rzadko wywołują alergię.
Pozostałe kasze zawierają gluten, ale są też źródłem cennych składników. Kasze jęczmienne (perłowa, pęczak, krakowska) obfitują w witaminę PP i błonnik, sporo jest w nich witamin B1 i B6, żelaza i magnezu. Kasza manna jest dość bogata w magnez, zawiera też pewne ilości witaminy B1 i PP.
Po dziewiątym miesiącu życia układ pokarmowy dziecka jest już na tyle dojrzały, że możemy zacząć wprowadzać ugotowane kasze: jaglaną, niepaloną gryczaną, ryż. Powinny być ugotowane na dość miękko, by łatwo je było przeżuć. Od dziesiątego miesiąca można już podawać większe porcje kasz zawierających gluten: orkiszowej i jęczmiennych. Stopniowo można je gotować na sypko. Nie zapominajmy o tym, aby przed gotowaniem wypłukać ziarna pod bieżącą wodą na sitku.
kasza jaglana
kasza gryczana,
kasza kukurydziana
ryż
tapioka
kasze jęczmienne: pęczak, mazurska, perłowa,
kasza manna
kasza orkiszowa
kuskus
płatki: żytnie, owsiane, pszenne
Uzyskiwana z prosa. Ma więcej soli mineralnych niż pszenica, jęczmień i żyto. Zawarte w niej węglowodany złożone powoli uwalniają się do krwi, dzięki czemu zapewniają stały dopływ energii. Jaglana jest lekkostrawna, więc może być pomocna przy leczeniu niestrawności i innych infekcji. Jako jedyna wśród zbóż nie zakwasza organizmu. Ma także działanie antytoksyczne, przeciwgrzybicze. Nie zawiera glutenu. Niektórzy twierdzą, że pomaga radzić sobie z alergiami. Doskonale nadaje się na pożywienie dla maluchów.