Więcej treści znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl >>
Gdy nadchodzi okres jesienny i zimowy, wielu rodziców się zastanawia, czy znowu, jak co roku o tej porze, ich dzieci będą chorować. Obniżona temperatura i większa wilgotność powietrza, a także krótsze i deszczowe dni powodują, że zdecydowanie łatwiej o wyziębienie organizmu. Do tego dochodzą nagłe opady śniegu, do których tym trudniej się organizmowi przyzwyczaić. Główne objawy jesienno-zimowych infekcji to: kichanie, kaszel, katar, ból głowy, rozbicie oraz stan podgorączkowy lub gorączka. Jakie leczenie zastosować w przypadku przeziębienia i grypy także jak je rozróżnić?
O tym, że coś złego dzieje się w organizmie dziecka, może świadczyć senność w ciągu dnia, brak apetytu, niespokojny sen czy marudzenie. Każde chore dziecko wymaga czujnej obserwacji. Nawet banalne przeziębienie może okazać się groźną chorobą bakteryjną. W takim przypadku trzeba zwracać uwagę nie tylko na objawy choroby, lecz także na ich dynamikę. Każda pociecha przechodzi przeziębienie jednak inaczej. Jedno dziecko może mieć wszystkie możliwe dolegliwości, a inne np. tylko katar, ból głowy i gorączkę.
W trakcie przeziębienia zmieniają się wszystkie objawy i to jest naturalne. Zagrożenie rozwojem choroby jest większe, gdy dołączają się dodatkowe dolegliwości. Podobnie jest, gdy zakażenie występuje u dziecka z chorobami przewlekłymi. Każdą, nawet najmniejszą nieprawidłowość, która wzbudza niepokój, warto skonsultować z lekarzem.
Najczęstszymi objawami przeziębienia u dziecka są katar, kaszel, ból gardła, mięśni i głowy. Pojawia się też drapanie w gardle, kichanie, a także niewysoka gorączka. Dolegliwości utrzymują się zwykle od pięciu do siedmiu dni. Każdy niepokojący objaw stanowi zdecydowane wskazanie do pozostania malucha w domu, najlepiej na minimum 1 dobę.
W większości przypadków przeziębienia u dziecka mija po tygodniu, choć choroba może się przeciągnąć. Na skutek przewlekłego kataru, może dojść do rozprzestrzenienia się infekcji, dlatego nie można tej sytuacji bagatelizować.
Katar jest wywoływany najczęściej przez infekcję wirusową, rzadziej bakteryjną. Dochodzi wówczas do zapalenia śluzówki nosa i zwiększonej produkcji wydzieliny, przez co czasem może towarzyszyć również nieprzyjemny dla pacjenta świąd nosa. W międzyczasie wydzielina z nosa staje się mniej płynna, zmienia się z wodnistej na gęstą i nie jest przezroczysta, a żółtawa lub zielonkawa. Katar u dziecka może mieć różne przyczyny. Najważniejsze symptomy mogące towarzyszyć nieżytowi nosa to podwyższona temperatura ciała, zmęczenie i rozdrażnienie dziecka.
Konsekwencją kataru mogą być nieprzespane noce, płacz malucha i występujące u niego zmęczenie. Działanie powinno być jedno: leczenie. Najważniejszym krokiem jest oczyszczanie nosa z powstałej wydzieliny. Lepiej tego nie bagatelizować, gdyż może prowadzić do rozwoju zapalenia zatok lub uszu.
Czujny rodzic uczy się reakcji dziecka i dostrzega w jego zachowaniu ukryte komunikaty. Jeśli stan zdrowia dziecka nie poprawia się, a dochodzą nowe dolegliwości w postaci gorączki czy wymiotów lub nasilają się te wcześniejsze, to warto udać się do lekarza. Dzieci, u których stwierdzono choroby przewlekłe, wcześniej hospitalizowane powinny być niezwłocznie skonsultowane przez pediatrę. Każdą infekcję należy traktować poważnie, nie lekceważyć objawów i doleczyć do końca.