Niep³odno¶æ oznacza k³opoty z zaj¶ciem w ci±¿ê. Ale mo¿na j± podejrzewaæ, dopiero gdy do zap³odnienia nie dochodzi po roku regularnego wspó³¿ycia (przynajmniej 2-3 razy w tygodniu) bez stosowania ¶rodków antykoncepcyjnych.
Jej przyczyn± mog± byæ ró¿ne choroby i zaburzenia wystêpuj±ce u jednego lub u obojga partnerów.
Przyjmuje siê, ¿e "wina" za brak potomstwa w 45% przypadków le¿y po stronie mê¿czyzny, w 45 % przypadków - po stronie kobiety. W pozosta³ych 10% przyczyna jest wspólna lub nie udaje siê jej ustaliæ.
U kobiet:
choroby ogólne, takie jak cukrzyca, anemia, niedobory witamin, znaczna nadwaga lub niedowaga, zw³aszcza zwi±zana z anoreksj±;
zaburzenia hormonalne dotycz±ce tarczycy, przysadki mózgowej i kory nadnerczy;
wady wrodzone narz±dów rodnych; macica dwuro¿na, przegroda macicy lub pochwy;
guzy w obrêbie narz±dów rodnych; miê¶niaki, polipy, torbiele i guzy jajników;
zaka¿enia i stany zapalne narz±dów rodnych oraz ich nastêpstwa- nieprawid³owa konsystencja ¶luzu szyjkowego, zrosty, niedro¿no¶æ lub zanik ruchomo¶ci jajowodów, zniszczenie tkanki jajnika;
zaburzenia miesi±czkowania i owulacji, gdy nie dochodzi do uwolnienia prawid³owej komórki jajowej;
zrosty pooperacyjne w jamie brzusznej i miednicy mniejszej;
zaburzenia immunologiczne, powoduj±ce niszczenie lub unieruchomianie plemników partnera;
stres i nadmierne obci±¿enie psychiczne;
U mê¿czyzn:
choroby ogólne, takie jak cukrzyca
zaburzenia hormonalne dotycz±ce przysadki mózgowej, tarczycy, kory nadnerczy
wrodzone wady anatomiczne narz±dów p³ciowych
choroby zaka¼ne przebiegaj±ce z zapaleniem j±der (np. ¶winka)
¿ylaki powrózka nasiennego, wodniaki j±der
urazy fizyczne
napromienianie lub przegrzewanie j±der
przewlek³e zatrucie ¶rodkami chemicznymi np. o³owiem
zaburzenia immunologiczne, powoduj±ce niszczenie w³asnych plemników
szkodliwy wp³yw u¿ywek - papierosy i alkohol; maj± fatalny wp³yw na ilo¶æ i jako¶æ plemników.
Wiele z tych chorób i zaburzeñ mo¿na wyleczyæ. Gdy to siê uda, niep³odno¶æ w wiêkszo¶ci wypadków ustêpuje.
Niekiedy jednak w trakcie badañ okazuje siê, ¿e jedno z partnerów jest bezp³odne, co oznacza, ¿e nigdy nie bêdzie mog³o mieæ dzieci. Bezp³odno¶æ mo¿e byæ spowodowana na przyk³ad brakiem macicy u kobiety lub zupe³nym brakiem plemników u mê¿czyzny.
Specjalist± od leczenia niep³odno¶ci jest ginekolog. Powinni zg³osiæ siê do niego oboje partnerzy. Lekarz zapyta ich o tryb ¿ycia, pracê, u¿ywki i przebyte choroby. Skieruje te¿ na podstawowe badania laboratoryjne takie jak morfologia, badania biochemiczne krwi i badanie moczu.
U mê¿czyzny bada siê narz±dy p³ciowe, oznacza poziom hormonów we krwi, ocenia jako¶æ nasienia i plemników. W szczególnych przypadkach wykonuje siê biopsjê j±dra, badania chromosomów lub inne specjalistyczne testy.
U kobiety wykonuje siê badanie ginekologiczne, ocenê cyklu miesi±czkowego, wraz z ocen± ¶luzu i mierzeniem temperatury i oznaczaniem poziomu hormonów, a tak¿e badania bakteriologiczne. Poza tym dok³adnie bada siê budowê i czynno¶ci narz±dów rodnych za pomoc± USG, HSG, laparoskopii i histeroskopii.
USG pozwala uzyskaæ obraz narz±dów wewnêtrznych pomoc± wi±zki ultrad¼wiêków, która jest wysy³ana przez sondê, odbija siê od ró¿nych struktur we wnêtrzu organizmu, powraca i jest przetwarzana na obraz na ekranie monitora. Dziêki HSG mo¿na oceniæ kszta³t jamy macicy i dro¿no¶æ jajowodów. Przez kana³ szyjki macicy podawany jest do jamy macicy, a nastêpnie do jajowodów specjalny kontrast. Wykonywane jednocze¶nie zdjêcia rentgenowskie uwidaczniaj± jamê macicy i jajowody.
Laparoskopia polega na wprowadzeniu do jamy brzusznej, przez malutkie naciêcia na skórze, aparatu optycznego, który pozwala obejrzeæ narz±dy wewnêtrzne. Po wprowadzeniu przez dodatkowe naciêcia specjalnych narzêdzi, mo¿na t± metod± nawet operowaæ.
Histeroskopia to podobna metoda ogl±dania wnêtrza jamy macicy. Aparat optyczny wprowadza siê przez kana³ szyjki macicy. Za pomoc± histeroskopii mo¿na wykonywaæ drobne zabiegi (np. usuniêcia przegrody).
Kolejnym etapem s± tak zwane testy penetracyjne i immunologiczne, pozwalaj±ce stwierdziæ, czy plemniki s± w stanie przej¶æ przez ¶luz szyjkowy, czy nie ulegaj± zniszczeniu przez przeciwcia³a.
Leczenie niep³odno¶ci zale¿y oczywi¶cie od jej przyczyny. Przy istniej±cych chorobach ogólnych czy zaburzeniach metabolicznych trzeba zacz±æ od ich wyleczenia czy unormowania wagi cia³a. Zaburzenia hormonalne wymagaj± odpowiedniej terapii lekami hormonalnymi. Zaka¿enia i stany zapalne leczy siê za pomoc± antybiotyków.
W przypadku wad wrodzonych lub nabytych anatomicznych zaburzeñ konieczna jest operacja chirurgiczna. Je¶li przyczyn± niep³odno¶ci s± zaburzenia jajeczkowania u kobiety lub niewystarczaj±ca produkcja plemników u mê¿czyzny, stosuje siê w³a¶ciw± stymulacjê hormonaln±.
Je¶li leczenie nie skutkuje, lub ze wzglêdu na rodzaj istniej±cych zaburzeñ z góry skazane jest na niepowodzenia, metod± ostatniej szansy s± tak zwane techniki wspomaganego rozrodu. Polegaj± one na pobraniu plemników i komórek jajowych, poddaniu ich odpowiedniej "obróbce" w laboratorium, a nastêpnie u³atwieniu zap³odnienia, albo w organizmie kobiety albo poza nim.
Regularne miesi±czki nie musz± wcale oznaczaæ regularnego jajeczkowania. Istniej± równie¿ tzw. cykle bezowulacyjne.
U kobiety szansa na zaj¶cie w ci±¿ê i urodzenie zdrowego dziecka zaczyna maleæ po 35-tym roku ¿ycia, a gwa³townie spada po 40-tym.
Zdolno¶æ rozrodcza mê¿czyzny zaczyna siê zmniejszajaæ po 45-tym roku ¿ycia. Niektórzy mê¿czy¼ni mog± jednak mieæ dzieci nawet po 80-tce.
Stres i obci±¿enie psychiczne (tak¿e towarzysz±ce terapii) mo¿e zaburzaæ funkcjonowanie organizmu. Lekarze specjalizuj±cy siê w leczeniu niep³odno¶ci opowiadaj± o kobietach rezygnuj±cych z leczenia po wieloletnich staraniach, które kilka miesiêcy pó¼niej zachodzi³y w ci±¿ê bez pomocy medycyny.
Akademia Medyczna w Bia³ymstoku
Centrum Zdrowia Matki Polki w £odzi
Akademia Medyczna w Poznaniu
Prywatna Klinika "Consilium" w Warszawie
Klinika "Novum" w Warszawie (tylko techniki wspomaganego rozrodu)