Ale wkoło jest wesoło

Niemowlę potrzebuje rutyny. Spokoju, stałego rytmu dnia, powtarzających się czynności. Czasem jednak jest mu też potrzebna chwila szaleństwa.

Kiedy rodzi się dziecko, rodzice, dziadkowie, krewni i przyjaciele zasypują je tuzinami grzechotek, piszczących kaczuszek, pluszowych niedźwiadków... Tymczasem dla niemowlęcia o wiele ciekawsze od specjalnie skonstruowanych zabawek mogą okazać się przedmioty codziennego użytku - przecież to dla niego nowy wspaniały świat!

Abażur

- atrakcyjny, jeśli wisi w zasięgu wzroku niemowlaka. Gdy człowiek nie potrafi jeszcze przekręcić się ani podnieść głowy i całymi godzinami musi wpatrywać się w sufit, to naprawdę niezła rozrywka. Jeszcze lepszy od abażuru jest balon. Może wisieć znacznie bliżej i wystarczy mały przeciąg, by zaczął tańczyć. Malutkiego niemowlaczka usatysfakcjonuje samo podziwianie go. Starszy będzie próbował go chwycić, polizać.

Butelka

- oczywiście bezpieczna, z miękkiego plastiku. Można ją oglądać, dotykać, lizać, ssać i gnieść (fantastycznie wtedy trzeszczy). Gdy szkrab już się znudzi, wsyp do niej garść małych kolorowych guziczków i dobrze zakręć. Ta oryginalna, mieniąca się barwami grzechotka zajmie go na długo.

Ciasto

- już samo przyglądanie się, jak mama je robi, jest ciekawe. A jeśli można go dotknąć i trochę pougniatać, zabawa robi się naprawdę przednia. Dziesięcio-, jedenastomiesięcznemu maluchowi na pewno się spodoba (musisz jednak pilnować, by nie brał surowego ciasta do buzi).

Dywan

- te niezwykłe, kolorowe wzory są naprawdę fascynujące. No i dywan jest miły w dotyku, zupełnie inaczej niż gładka, zimna podłoga. Turlanie się po nim i pełzanie to prawdziwa przyjemność (człowiek się tak nie ślizga).

Eeee tam, nie będę się niczym bawił

- to nastrój, w który młody człowiek popada, kiedy jest już znużony nadmiarem bodźców. Zamiast gorączkowo zastanawiać się, jak by tu jeszcze rozerwać marudzącego malucha, spróbuj ułożyć go do drzemki.

Folia aluminiowa

- nie dość, że pięknie błyszczy, to jeszcze cudnie szeleści, gdy się ją gniecie w ręku. Trzeba tylko pilnować, by maluch jej nie zjadł.

Garnki

- oglądanie ich i przekładanie jest dla ośmio-, dziewięciomiesięcznego niemowlaka bardzo zajmujące. O wiele bardziej niż układanie pociągu z klocków, które przyniosła ostatnio ciocia.

Huśtawka

- samemu wprawdzie siedzieć jeszcze trudno, ale z mamą to co innego. Huśtanie jest bardzo przyjemne. I co ważne - działa uspokajająco.

Inne dzieci

- o wspólnej zabawie na razie nie ma mowy, ale można się przynajmniej przyjrzeć sobie nawzajem. Z wysokości swojej spacerówki maluch z upodobaniem ogląda się za innymi dziećmi. A mała buzia pochylona nad jego wózeczkiem wzbudza prawdziwy entuzjazm.

Jasiek

- maleńka poduszeczka, do której można się przytulić. No i rzecz nie do pogardzenia - jej rogi świetnie nadają się do ssania.

Książki

- a właściwie wyjmowanie ich z półek, ulubione zajęcie raczkujących, a więc stanowiących o sobie brzdąców. Jeszcze lepsze jest wyrywanie z nich kartek, ale na to mama raczej nie pozwoli. Zamiłowanie do papieru można skierować na bezpieczne tory, dając maluchowi do gniecenia i darcia stare gazety czy zużyte kartki papieru.

Lusterko

- przyglądanie się buzi tego malucha z naprzeciwka jest bardzo zabawne. Ma taką śmieszną kulkę na środku twarzy i szczecinę na głowie. A ta pani, która go trzyma na ręku, jest strasznie podobna do mamy. Czy to nie dziwne? Zawieś maluchowi plastikowe lusterko przy łóżeczku, niech przygląda się do woli. Upłynie jeszcze parę miesięcy, zanim zorientuje się, że ten z drugiej strony to on. We własnej osobie.

Metka z materiału

- dla wielu niemowlaków najistotniejsza część zabawki. Można ją trzymać w łapkach, ssać, ciągnąć. Bądź więc dobrą matką - nie pozbawiaj dziecka rozrywki i nie wycinaj z frotowych króliczków i płóciennych misiaczków tego, co najlepsze.

Noga od stołu

- fantastyczna podpora, gdy trzeba wstać, a pupa jest strasznie ciężka. Stanie przy nodze od stołu to ulubione zajęcie dziewięcio-, dziesięciomiesięcznych maluchów, które uznały, że czas już piąć się w górę. Aha, gdybyś zauważyła, że dzieciak stoi podejrzanie długo, posadź go z powrotem. Wstać jest czasem łatwiej niż usiąść.

Obrazki na ścianach

- stanowią miłe urozmaicenie. Człowiek ma na czym oko zaczepić. Jeden warunek - muszą wisieć na tyle nisko, żeby niemowlę mogło mu się przyglądać ze swego łóżeczka.

Pokrywki

- fantastycznie brzęczą, gdy uderzy się jedną o drugą. Starsze, dziewięcio -, dziesięciomiesięczne niemowlęta uwielbiają głośne zabawy. A za pomocą pokrywek można zrobić niezłą orkiestrę.

Ręce

- oczywiście własne. Maluch odkrywa, że je w ogóle ma, dopiero w trzecim, czwartym miesiącu. Ale od tej pory są niezastąpioną zabawką (w końcu, co jak co, ale ręce ma się zawsze pod ręką). Można je oglądać, lizać, ssać, mieszać nimi w miseczce z tartym jabłuszkiem.

Szafki, szuflady itp.

-penetrowanie ich to ulubione zajęcie niemowląt, które właśnie zaczęły raczkować i ruszyły na podbój mieszkania. Jeśli nie chcesz, by maluch w nich szperał, zabezpiecz je specjalnymi skobelkami. Ale nie wszystkie, jedną, np. ze skarpetkami czy bielizną, zostaw małemu poszukiwaczowi skarbów.

Tetra

- a właściwie zrobiona z niej pieluszka - fantastyczne urządzenie do zabawy w chowanego dla początkujących. Można się w to bawić już z czteromiesięcznym maluchem. Schowaj twarz za materiałem, a potem nagle wyjrzyj, wołając: "A kuku!". Zobaczysz, ile będzie śmiechu.

Uśmiech

- gdy niemowlę widzi go na twojej twarzy, świat od razu wydaje mu się lepszy. Uśmiechaj się do dziecka jak najczęściej!

Włosy

- niestety mamine. Większość niemowląt bardzo lubi je dotykać, ściskać, ciągnąć. Jeśli jednak zabawa jest bardzo bolesna, stanowczo powiedz "nie" i zepnij włosy, tak, żeby maluch nie mógł do nich sięgnąć.

Zasłona

- odpowiednik tetrowej pieluszki dla starszaków. Raczkujący maluch może się za nią świetnie ukryć. Zasłona służy też do przesuwania, a wieczorem, kiedy się nią poruszy, na suficie widać dziwne cienie.

 

Zobacz także:

 

Zobacz jak rodzice oceniają zabawki ze sklepów

Więcej o:
Copyright © Agora SA