Znieczulenie zewnątrzoponowe - wskazania, przeciwwskazania, ZZO do porodu

Znieczulenie zewnątrzoponowe to rodzaj znieczulenia miejscowego, polegające na podaniu leku do przestrzeni zewnątrzoponowej kręgosłupa, co ma na celu złagodzenie bólu. Znieczulenie zewnątrzoponowe stosuje się powszechnie - tak podczas porodów siłami natury, jak i zabiegów chirurgicznych. Co warto o nim wiedzieć?
Zobacz wideo

Znieczulenie zewnątrzoponowe polega na wprowadzeniu leków znieczulających do przestrzeni zewnątrzoponowej kanału kręgowego, pomiędzy okostną wyścielającą kanał kręgowy i oponę twardą, otaczającą rdzeń kręgowy. Ma to na celu złagodzenie bólu - lek rozprzestrzenia się i blokuje przechodzące nerwy rdzeniowe odchodzące od rdzenia kręgowego oraz nerwy przechodzące przez otwory międzykręgowe. Znieczulenie zewnątrzoponowe jest znieczuleniem regionalnym z grupy blokad centralnych.

Znieczulenie zewnątrzoponowe - na czym polega procedura?

Podaje je anestezjolog. Można je przeprowadzić na całej długości kręgosłupa, choć najczęściej jest to odcinek lędźwiowy. Znieczulenie podaje się przez cienki polietylenowy cewnik.

Do znieczulenia zewnątrzoponowego wykorzystuje się takie leki jak lidokaina, bupiwakaina, lewobupiwakaina czy ropiwakaina. Znieczulenie zewnątrzoponowe zaczyna działać po około 20 minutach, a czas ten można przedłużać według potrzeb. Każda dawka znieczula na około dwie godziny.

Po dezynfekcji i znieczuleniu miejsca nakłucia lekarz anestezjolog wkłuwa się do przestrzeni zewnątrzoponowej, a następnie wprowadza cewnik przez igłę i podaje leki. Cewnik umieszczony jest w przestrzeni zewnątrzoponowej w kręgosłupie, dlatego można przez niego podawać kolejne dawki leków. Unieruchamia się go za pomocą plastra. Podczas podawania znieczulenia nie wolno się poruszać. Znieczulenie zewnątrzoponowe nie boli, choć dyskomfort może wywołać ukłucie w miejscu wprowadzenia cewnika.

Znieczulenie zewnątrzoponowe - wskazania

Wykonywane jest z różnych wskazań medycznych. Są to zabiegi i operacje ginekologiczne (w tym poród), zabiegi chirurgiczne w okolicy miednicy oraz kończyn dolnych. Ten rodzaj znieczulenia jest również stosowany jako metoda zwalczania bólu pooperacyjnego.

Znieczulenie zewnątrzoponowe stosowane jest podczas porodu naturalnego - przy cesarskim cięciu wykonuje się znieczulenie podpajęczynówkowe.

Znieczulenie zewnątrzoponowe przy porodzie

ZZO jest stosowane przy porodzie - jeśli tylko ciężarna wyrazi takie życzenie i nie ma ku temu przeciwwskazań. Dzięki temu zabiegowi przyszła mama odczuwa ból w mniejszym natężeniu.

Znieczulenie zewnątrzoponowe podczas porodu podaje się, gdy rodząca odczuwa silne bóle, zwłaszcza w okolicy krzyżowej lub czuje strach przed bólami porodowymi. Można je zastosować, gdy rozwarcie szyjki macicy wynosi dwa do trzech centymetrów, ale nie wcześniej, ponieważ mogłoby to wstrzymać akcję porodową. Gdy rozwarcie szyjki ma osiem centymetrów, na znieczulenie zewnątrzoponowe jest już za późno.

Znieczulenie zewnątrzoponowe - przeciwwskazania

Istnieją przeciwwskazania do wykonania znieczulenie zewnątrzoponowego. Są to między innymi:

  • zaburzenia krzepnięcia krwi,
  • małopłytkowość,
  • choroba hemolityczna,
  • przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych,
  • zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej,
  • schorzenia neurologiczne,
  • infekcja w miejscu wkłucia,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • ciężkie wrodzone wady serca.

Znieczulenie zewnątrzoponowe - skutki uboczne

Właściwe wykonane i prowadzone znieczulenie zewnątrzoponowe jest bezpieczne, niemniej mogą się z nim wiązać skutki uboczne. Mogą to być bóle pleców, spadek ciśnienia tętniczego, nudności lub wymioty, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie moczu lub trudności z oddawaniem moczu, bóle głowy (zespół popunkcyjny). Po podaniu znieczulenia zewnątrzoponowego podczas porodu może dojść do spowolnienia postępu i wydłużenia akcji porodowej. Może mieć to związek ze zmniejszoną siłą parcia.

Więcej o:
Copyright © Agora SA