Ułożenie dziecka w brzuchu: kiedy dziecko przyjmuje pozycję do porodu?
Ułożenie dziecka w brzuchu zmienia się dość często, zwłaszcza w pierwszych miesiącach ciąży, kiedy ma ono wystarczająco dużo miejsca, aby swobodnie się poruszać. Przekonać się można o tym, w czasie wykonywania rutynowego badania USG, podczas którego dziecko często odwraca się utrudniając lekarzowi choćby określenie jego płci. Im jednak staje się większe i cięższe tym trudniej mu zmieniać ułożenie w brzuchu mamy. Pozycję do porodu dziecko przyjmuje między 32 a 38 tygodniem ciąży. Niektóre maluchy bardzo długo pozostają w innym ułożeniu i dopiero na kilka dni przed rozwiązaniem przyjmują właściwą pozę.
Ułożenie główkowe, czyli idealna pozycja do porodu siłami natury
Większość dzieci na kilka tygodni przed rozwiązaniem przyjmuje położenie najbardziej sprzyjające porodowi siłami natury. Jest to tzw. ułożenie główkowe. Może mieć ono dwa rodzaje, w zależności od tego, w którym kierunku zwrócona jest buzia dziecka:
- ustawienie potylicowe przednie, czyli takie kiedy buzia jest zwrócona w kierunku pleców mamy, a broda przyciągnięta do klatki piersiowej; taka pozycja najbardziej sprzyja przechodzeniu główki dziecka przez kanał rodny, gdyż kieruje się ona na świat swoją najwęższą częścią
- ustawienie potylicowe tylne, czyli takie kiedy buzia dziecka znajduje się przodem do brzucha mamy; może wywoływać podczas porodu wzmożone bóle krzyżowe ze względu na ucisk dziecka na kręgosłup.
To, czy dziecko ułożone jest przodem czy tyłem nie powinno niepokoić, gdyż tak naprawdę zmianę strony może ono wykonać niemal w każdym momencie. Zachęcić je do tego można poprzez proste ćwiczenia fizyczne, które doświadczona położna będzie w stanie zalecić przyszłej mamie.
Ułożenie miednicowe: czy oznacza konieczność przeprowadzenia cesarki?
Ułożenie miednicowe oznacza, że maluch nie wykonał jeszcze obrotu, a jego miednica skierowana jest ku szyjce macicy, podczas gdy główka cały czas znajduje się w górze. Jeśli o takiej pozycji mama dowiaduje się kilka tygodni przed spodziewanym terminem porodu, wówczas nic straconego. Jest jeszcze czas, aby spróbować skłonić dziecko do zmiany położenia. Wystarczy rozpocząć wykonywanie prostych ćwiczeń, które mogą pomóc maluchowi ułożyć się we właściwy sposób.
- klęk podparty - uklęknij na macie, podeprzyj się na przedramionach i kołysz się do przodu i do tyłu utrzymując biodra w górze
- pozycja kolanowo-piersiowa - uklęknij na macie, rozstaw lekko kolana, a następnie pochyl się tak, aby pośladki znajdowały się w górze a brzuch, piersi i wyciągnięte ręce dotykały podłogi - wytrzymaj w tej pozie 20 minut i powtórz dwa-trzy razy dziennie.
- unoszenie miednicy - połóż się na macie, zegnij nogi w kolanach i lekko je rozstaw, następnie unieś miednicę ponad podłogę i wytrzymaj chwilę; powtarzaj ćwiczenie kilka razy dziennie.
Ułożenie poprzeczne dziecka
Ułożenie poprzeczne to kolejny rodzaj pozycji, jaką może przyjąć dziecko w brzuchu mamy. W tym przypadku głowa maluszka zamiast być skierowana w stronę szyjki macicy, kieruje się w stronę jednego z bioder mamy. Taka sytuacja bardzo utrudnia przeprowadzenie porodu siłami natury. Z dużym prawdopodobieństwem mama, która ma jeszcze czas do rozwiązania będzie musiała zastosować techniki, które mogą zachęcić dziecko do zmiany pozycji. Jeśli jednak mimo to dziecko zachowa ułożenie poprzeczne, wówczas ciąża musi być rozwiązana cesarskim cięciem.
Ułożenie pośladkowe: co to znaczy?
Ułożenie pośladkowe to jeden z typów położenia miednicowego, w którym częścią przodującą są pośladki i to one kierują się w stronę szyjki macicy zamiast główki. W takim przypadku nóżki dziecka są wyprostowane i ciasno przylegają do ciałka. Jeśli mama ma dość szeroką miednicę, istnieje niewielka szansa na przeprowadzenie porodu siłami natury. Zdecydowanie bezpieczniejszą i pewniejszą metodą rozwiązania w tym przypadku jest cesarskie cięcie. Ostateczną decyzję podejmuje lekarz prowadzący lub ten, który sprawuje opiekę nad rodzącą w szpitalu.
Zobacz też: Endometrioza po cesarce : przyczyny, objawy, leczenie
