Szkarlatyna w ciąży
Szkarlatyna (płonica) to choroba zakaźna. Wywołują ją paciorkowce z grupy A, są one także odpowiedzialne za zachorowania na anginę. Zakażenie odbywa się drogą kropelkową lub za pośrednictwem przedmiotów, z których korzystał chory lub bezobjawowy nosiciel. Należy pamiętać, że szkarlatyną może nas zakazić także osoba chora na anginę. Najwięcej zachorowań przypada na okres między październikiem a marcem.
Chociaż najczęściej chorują dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, to zakazić mogą się także dorośli. Szkarlatyna przebyta w dzieciństwie nie gwarantuje, że już więcej na nią nie zachorujemy, nie ma na nią szczepionki.
Na szkarlatynę mogą zachorować także dorośli, również kobiety w ciąży. Do lekarza należy udać się, gdy zaobserwujemy pierwsze objawy choroby. Chociaż nie jest ona groźna dla mamy ani płodu, ważne jest, aby szybko wprowadzić leczenie, aby nie doszło do powikłań. Szkarlatyny nie można "przechodzić", lekarz przepisze antybiotyk bezpieczny dla kobiety w ciąży.
Błahe infekcje, które są niebezpieczne w ciąży. Na co należy uważać?
Szkarlatyna a ciąża
O czym powinna pamiętać kobieta, która spodziewa się dziecka, a w której otoczeniu ktoś choruje na szkarlatynę? W miarę możliwości, należy unikać kontaktu z chorym (może być to trudne, gdy choruje córka lub syn), pamiętać o higienie. Gdy mieszkamy z osobą, która przechodzi szkarlatynę, pamiętajmy, aby stosować się do zaleceń lekarza - przyjmować leki, nie chodzić do przedszkola czy szkoły. A gdy zauważymy u siebie pierwsze objawy zakażenia - zgłosić się do lekarza.
Szkarlatyna: objawy choroby
Charakterystyczne dla tej choroby symptomy to malinowy (szkarłatny, stąd nazwa choroby) język, na początku pokryty żółtawobiałym nalotem oraz drobnoplamista wysypka. Inne objawy to:
- wymioty,
- dreszcze,
- gwałtowny wzrost gorączki (nawet do 40 st. C),
- bóle brzucha,
- biegunka,
- apatia,
- silny ból gardła, obrzęk i zaczerwienienie migdałków, bolesne powiększenie węzłów chłonnych szyjnych przednich (w przypadkach z anginą).
Szkarlatyna: wysypka
Jednym z charakterystycznych objawów tej choroby jest drobna wysypka. Jest szorstka, blednie pod wpływem nacisku. Najpierw pojawia się na tułowiu, później na całym ciele. Klatka piersiowa, brzuch, pachwiny i pachy - to miejsca, gdzie jest najbardziej widoczna. Wysypka pojawia się także na twarzy, jest ona najintensywniejsza na policzkach. Nie ma jej na skórze wokół ust i w okolicy nosa (to tzw. trójkąt Fiłatowa).
Wysypka może się jednak nie pojawić, może ona - w zależności od tego, która toksyna nas zaatakuje - być mniej lub bardziej widoczna. O tym, że chorowaliśmy na szkarlatynę może świadczyć inny objaw tej choroby - łuszcząca się skóra. W końcowym etapie, naskórek złuszcza się w miejscach, gdzie była wysypka.
Szkarlatyna: leczenie
W związku z tym, że płonica wywoływana jest przez bakterie, niezbędna jest antybiotykoterapia, najczęściej za pomocą penicyliny. Kuracja zazwyczaj trwa 10 dni. Oprócz tego stosuje się leczenie objawowe, na przykład leki obniżające gorączkę czy te łagodzące świąd skóry.
