Problemy związane z łożyskiem przodującym wynikają z faktu, że dolny odcinek macicy zaczyna intensywnie się rozciągać i zmniejszać swoją grubość już przy pierwszych, nieodczuwalnych jeszcze, skurczach. Ich występowanie jest całkowicie normalne w ostatnich miesiącach ciąży i jeśli łożysko jest prawidłowo umiejscowione, nie powinny powodować większych problemów. Jeśli jednak do takich skurczów dochodzi przy łożysku przodującym, mogą doprowadzić do przedwczesnego oddzielenia się łożyska oraz krwawienia z dróg rodnych. Jest to groźne zarówno dla życia matki, jak i płodu.
Ze względu na położenie w stosunku do ujścia wewnętrznego szyjki macicy łożysko przodujące dzieli się na:
Przyczyny występowania łożyska przodującego nie są do końca rozpoznane. Mimo tego za najważniejsze czynniki ryzyka uważa się:
Największe znaczenie dla wykształcenia się łożyska przodującego przypisuje się nieprawidłowościom w budowie błony śluzowej macicy. Zarówno jej stany zapalne, zabiegi operacyjne, jak i przebyte ciąże czy cesarskie cięcia pozostawiają po sobie zmiany, które są niekorzystnym miejscem do zagnieżdżenia się łożyska. Z tych powodów zagnieżdża się ono w innych miejscach, m. in. właśnie w dolnym odcinku macicy.
Podstawowe objawy mogące świadczyć o łożysku przodującym to krwawienia. Mogą pojawić się w drugiej połowie ciąży, a nawet podczas porodu. Jako pierwsze, po 30. tygodniu ciąży występuje tzw. krwawienie zwiastujące. Jest związane z nieodczuwalnymi skurczami przepowiadającymi. Pierwsze krwawienia najczęściej nie są zbyt obfite i nie powodują zagrożenia ani dla kobiety, ani dla płodu. Kolejne krwawienia mogą pojawiać się w różnych odstępach czasu. Każde z nich może być bardziej intensywne, a przez to niebezpieczniejsze zarówno dla kobiety, jak i dla dziecka. Jeśli nie zostanie podjęte odpowiednie leczenie pod koniec trzeciego trymestru lub już podczas porodu, może dojść do krwotoku niezwykle groźnego dla życia.
Prawidłowe rozpoznanie łożyska przodującego można postawić dopiero w drugiej połowie ciąży. We wcześniejszym okresie ze względów anatomicznych kosmówka, a później niedojrzałe łożysko mogą naturalnie znajdować się w okolicach ujścia wewnętrznego szyjki macicy. Dokładna ocena położenia łożyska możliwa jest dopiero kiedy jest ono już w pełni dojrzałe.
Najlepszą metodą diagnostyczną jest przeprowadzenie badania USG. Dzięki niemu możliwe jest rozpoznanie łożyska przodującego jeszcze przed wystąpieniem pierwszego krwawienia. Umożliwia to wcześniejsze podjęcie leczenia.
W przypadku podejrzenia łożyska przodującego ze względu na możliwość spowodowania krwotoku bezwzględnie należy unikać badania wewnętrznego. W wyjątkowych i uzasadnionych przypadkach dopuszcza się badanie wziernikiem. Jeśli powodem wykonywania badań są krwawienia, przy stawianiu diagnozy łożyska przodującego należy wykluczyć inne potencjalne powody krwawienia jak np.:
Łożysko przodujące może okazać się bardzo groźnym powikłaniem ciąży. Największe niebezpieczeństwo jest związane z wystąpieniem silnego krwotoku w wyniku przedwczesnego oddzielenia się łożyska. Silny krwotok przedporodowy może doprowadzić do niedotlenienia okołoporodowego, ciężkiego zakażenia septycznego, wcześniactwa, a nawet obumarcia płodu lub zgonu kobiety.
Biorąc pod uwagę tak poważne zagrożenia, rozpoznane łożysko przodujące jest wskazaniem do pobytu w szpitalu. Na podstawie monitorowania stanu kobiety oraz płodu (przede wszystkim badanie KTG i USG) podejmuje się decyzje co do dalszego postępowania.
Jeśli płód jest jeszcze niedojrzały, a stan zdrowia kobiety na to pozwala, wskazane jest leczenie zachowawcze. Kobieta powinna leżeć i mieć zapewniony spokój. Dodatkowo podawane są leki hamujące skurcze macicy. Jednocześnie w celu przyspieszenia rozwoju płuc u dziecka stosuje się terapię glikokortykosteroidami.
W sytuacji, kiedy łożysko przodujące stwierdzone jest przy dojrzałym płodzie należy jak najszybciej doprowadzić do porodu drogą cesarskiego cięcia. Pośpiech jest wskazany ze względu na ryzyko krwotoku.
Przez okres pobytu w szpitalu priorytetem jest zdrowie i życie matki. Jeśli są one zagrożone należy zakończyć ciążę nawet jeśli dziecko nie jest jeszcze gotowe do samodzielnego funkcjonowania.
Bibliografia:
"Położnictwo i ginekologia", Grzegorz Bręborowicz, tom 1, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015
"Położnictwo i ginekologia", pod red. prof. dra hab. med. Tadeusza Pisarskiego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2002
Przeczytaj także: