Połóg po cesarskim cięciu - czego się spodziewać?

Lekarz dokładnie opisał ci przebieg operacji, która cię czeka, ale z pewnością masz mnóstwo pytań na temat tego, co będzie potem. Pokonanie poporodowych dolegliwości, powrót do formy, karmienie piersią - wszystko to wygląda trochę inaczej, gdy rodzi się przez cesarskie cięcie, a nie siłami natury.

Jakie będzie twoje samopoczucie po operacji?

Gdy znieczulenie przestanie działać, zaczniesz odczuwać ból wokół rany. Będzie on silniejszy lub słabszy - w zależności od tego, jaki jest twój próg bólu, czy byłaś zdrowa i sprawna fizycznie, czy miałaś już "cesarkę" (jeśli tak, będziesz prawdopodobnie mniej obolała). Niektóre mamy już po kilku godzinach wstają bez problemu i nie odczuwają większych dolegliwości. Inne czują się bardzo źle przez kilka dni.

Jeżeli miałaś znieczulenie zewnątrzoponowe, przez kilka godzin po operacji będziesz dostawać niewielkie dawki środków przeciwbólowych przez cewnik, który przed zabiegiem umieszczono ci na plecach.

Jeśli operowano cię w znieczuleniu ogólnym, otrzymasz leki w kroplówce lub zastrzyku. Potem w razie potrzeby poproś o środek przeciwbólowy w czopku. Lekarz dobierze go tak, by zmniejszyć twoje dolegliwości, ale nie zaszkodzić dziecku.

Jakie mogą być skutki znieczulenia?

Kobiety po znieczuleniu zewnątrzoponowym w pierwszych dniach po porodzie skarżą się niekiedy na silny ból głowy. Inne narzekają na bóle pleców, a także mrowienie i drętwienie nóg. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, kiedy środek znieczulający dostał się do płynu rdzeniowego zamiast do przestrzeni nadtwardówkowej.

Jeśli miałaś znieczulenie ogólne, po wybudzeniu mogą męczyć cię nudności i wymioty, a także ból głowy i gardła. Będziesz czuła się mocno osłabiona. Po operacji w płucach zalega wydzielina. Lekarze zalecą ci więc odkasływanie lub energiczne wydmuchiwanie powietrza, by ją usunąć (inaczej mogłaby spowodować zapalenie płuc). Niestety, kaszel powoduje bolesne napinanie brzucha i świeżej rany pooperacyjnej. Lepszą metodą jest wciąganie brzucha, a następnie gwałtowny wydech z głośnym "pfuuuf". Pomaga to też w uwolnieniu organizmu od środków znieczulających.

Kiedy będziesz mogła wstać?

Im szybciej, tym lepiej. Zacznij od poruszania stopami. Kręć kółka w różnych kierunkach. To uruchomi krążenie w nogach. Po sześciu, ośmiu godzinach po operacji powinnaś wstać i zrobić kilka kroków. To ważne, bo pomaga zapobiec zakrzepom i zatorom naczyniowym. Oczywiście nie próbuj tego sama, bo może ci się zakręcić w głowie i możesz upaść. Poproś o pomoc położną. Najpierw usiądź i dopiero po odczekaniu dłuższej chwili spróbuj wstać. Pierwsze kroki mogą być bolesne, ale to minie. Staraj się nie garbić (na początku możesz to robić odruchowo). Nie bój się! Szwy się nie rozejdą, a w pozycji wyprostowanej wbrew pozorom będzie ci wygodniej i nie będziesz czuła bólu.

Kiedy pierwszy raz można iść do toalety?

Gdy tylko będziesz gotowa stanąć na nogi, położna usunie cewnik moczowy, który dotąd opróżniał twój pęcherz. Od tej pory możesz normalnie korzystać z toalety. Jeśli na początku będziesz miała trudności z oddaniem moczu, odkręć kran w łazience. Odgłos cieknącej wody powinien ci pomóc.

Niektóre mamy po cesarskim cięciu mają problemy z wypróżnieniem. Gdy będziesz mogła już normalnie jeść (zwykle w trzeciej dobie), uzupełnij swoją dietę suszonymi śliwkami lub rodzynkami. Zawierają one dużo błonnika i zapobiegają zaparciom. Jeśli jednak sprawa będzie się przedłużać, poproś położną o czopek przeczyszczający. Pamiętaj tylko, że na ponowne uruchomienie pęcherza i pobudzenie prawidłowego funkcjonowania jelit najlepsze jest jak najszybsze wstanie z łóżka i krótkie spacery. Przy bólach od nagromadzonych gazów i burczeniu w brzuchu pomóc może też częsta zmiana pozycji i... kołysanie się w bujanym fotelu.

Jak się goi rana po cięciu?

Już od trzeciej doby po operacji możesz się normalnie kąpać pod prysznicem. To nie przeszkodzi w gojeniu się rany. Blizna może cię pobolewać, a później swędzieć przez kilka tygodni. Dolegliwości jednak będą się stopniowo zmniejszać. Noś raczej obszerne rzeczy, które nie będą urażać blizny (majtki typu bikini wrzuć na razie na dno szuflady). Jeśli czujesz ból w czasie kaszlu, kichania czy śmiechu, przyciśnij brzuch miękką poduszką. To powinno przynieść ci ulgę.

W przyspieszeniu procesu gojenia może pomóc naświetlanie lampą solux i homeopatyczne preparaty z arniki. Gdyby trzeba było, możesz potem osuszyć to miejsce suszarką do włosów.

Jeśli wszystko się ładnie goi, nie musisz stosować żadnych płynów ani kremów antyseptycznych. Blizna stopniowo zblednie, z czerwonej stanie się różowa, a w końcu nieco jaśniejsza niż twoja skóra, niemal niewidoczna pod włosami łonowymi. Gdybyś jednak zauważyła, że rana czerwienieje, robi się opuchnięta, bardziej bolesna, sączy się z niej wydzielina lub ropa albo okaże się, że masz gorączkę, jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem. Konieczna jest kuracja antybiotykowa.

Jeśli lekarz, który cię operował, użył zwykłych szwów, zdejmie je po sześciu, ośmiu dniach (niekiedy stosuje się szwy rozpuszczalne i wtedy w ogóle nie ma z tym problemu). Po miesiącu rana nie powinna ci już sprawiać większych kłopotów, choć niektóre mamy czują, że okolica blizny jest lekko odrętwiała nawet po kilku miesiącach.

Czy możesz mieć też inne poporodowe dolegliwości?

Po cesarskim cięciu macica kurczy się tak jak po porodzie siłami natury, więc i krwawienie z dróg rodnych jest podobne.

Możesz odczuwać bolesne obkurczanie się macicy, która wraca do rozmiarów sprzed ciąży. Może to być przykre, zwłaszcza podczas karmienia piersią, ale stanowi znak, że wszystko jest w porządku.

Odchody połogowe wydzielane z pochwy i przypominające krwawienie miesiączkowe najpierw są czerwone, potem różowe, brązowe i wreszcie bezbarwne. Utrzymują się przez trzy, cztery tygodnie. Są nieco mniej obfite niż po naturalnym porodzie, zwłaszcza jeśli do cięcia doszło, zanim rozwinęła się akcja porodowa. Jeśliby jednak były bardzo skąpe lub w ogóle zanikły, zgłoś się do lekarza. Może to oznaczać, że doszło do ich zatrzymania i potrzebne są leki obkurczające macicę.

Czy po cesarce można karmić piersią?

Oczywiście, choć przez pierwsze dni jest to nieco utrudnione. Na pewno na początku będziesz potrzebować pomocy w przystawieniu dziecka i znalezieniu wygodnej pozycji do karmienia.

Możesz siedzieć na wygodnym krześle z rękami na oparciach, a dziecko położyć na miękkiej poduszce umieszczonej na brzuchu. Możesz też poduszkę wraz z maluchem włożyć pod pachę, tak by jego nóżki nie leżały na twoim brzuchu, lecz pod ramieniem. Drugą ręką przysuń główkę do piersi i podtrzymuj ją w tej pozycji. Bardzo komfortowa jest też pozycja leżąca. Połóż się na boku (pamiętaj o wygodnym podparciu głowy) i przysuń malucha do piersi .

Nie martw się, gdy na początku twoje piersi wytwarzają mało mleka. Noworodek potrzebuje go naprawdę niewiele. Regularnie przystawiaj malca, a produkcja szybko się zwiększy. W trzeciej-czwartej dobie po porodzie ilość pokarmu jest największa, to tzw. nawał mleczny, a piersi wypełniają się do granic możliwości. Nie rozmasowuj ich na siłę - dziecko jest najlepszym odciągaczem. W ciągu kilku dni ilość mleka dostosuje się do potrzeb dziecka. Początkowo twoje brodawki mogą być nieco obrzmiałe i wrażliwe - to normalne, ale jeśli karmienie jest dla ciebie bolesne przez cały czas, koniecznie poradź się położnej albo doradcy laktacyjnego, bo świadczy to o złej technice karmienia, którą można i trzeba poprawić.

Jak poradzić sobie z opieką nad dzieckiem?

W większości szpitali już w drugiej dobie po operacji dziecko jest razem z mamą. Samodzielna opieka nad noworodkiem jest wprawdzie męcząca, ale bądź spokojna, poradzisz sobie! W razie trudności zawsze możesz poprosić położną o pomoc. Lepiej unikać noszenia ciężarów, ale słodki ciężar to zupełnie inna historia. Trudno przecież nie przytulić czy nie ukołysać w ramionach maleństwa, które przecież tak tego potrzebuje. Spróbuj tylko nie forsować się zanadto.

Jeśli chcesz wziąć dziecko na ręce, podnoś je z poziomu stołu, wtedy wykorzystasz mięśnie ramion, a nie brzucha. Przy schylaniu się uginaj kolana zamiast zginać się w pasie.

Jeśli mieszkasz w piętrowym domu, przygotuj dziecku miejsce do spania i przewijania zarówno na górze, jak i na dole. Dzięki temu unikniesz niepotrzebnych wędrówek po piętrach.

Kiedy wrócisz do formy?

To, ile dni spędzisz w szpitalu, zależy od tego, jak szybko wracasz do zdrowia, a także od zwyczajów przyjętych w szpitalu, w którym byłaś operowana. Zwykle pobyt na oddziale położniczym trwa od trzech do sześciu dni. Zanim jednak w pełni wrócisz do zdrowia, upłynie około miesiąca - dwóch. Po tym czasie możesz też rozpocząć współżycie z partnerem, oczywiście jeśli masz już na to ochotę. Niektóre mamy są tak skupione na dziecku, że przez wiele miesięcy w ogóle nie myślą o seksie. To zupełnie normalne.

Chcesz wiedzieć więcej o etapie połogu? Lekarze odpowiadają na pytania

Najpopularniejsze pytania i odpowiedzi lekarzy:

Czym smarować bliznę po cesarskim cięciu?

Jakie leki przeciwbólowe można brać po cesarce?

Zrosty na macicy po cesarskim cięciu - czy mam szansę na kolejną ciążę?

Kiedy po cesarce można zajść w następną ciążę?

Kiedy po cesarskim cięciu można zacząć ćwiczyć?

Ciągnący ból w okolicy blizny po cesarskim cięciu - czy to normalne?

Czy planowane cesarskie cięcie wykonuje się przed terminem porodu?

Więcej o:
Copyright © Agora SA