W kucki, na klęczkach, na stojąco

Przyspiesza rozwieranie szyjki

•  główka dziecka mocniej naciska na szyjkę macicy i przyspiesza jej rozwieranie;

Zwiększa regularność i intensywność skurczy

•  dzięki temu, że skurcze macicy są bardziej regularne, silniejsze i częstsze, czas porodu - jak wykazały badania brytyjskie - skraca się nawet o 40 proc.!;

Zapewnia większe dostawy tlenu dla dziecka

•  w pozycji pionowej łożysko jest lepiej ukrwione, a co za tym idzie - dziecko otrzymuje więcej tlenu;

Ułatwia oddychanie

•  kobieta może wykorzystać swobodny i głęboki oddech do złagodzenia bólu. W tej pozycji łatwiej jest zapanować nad rytmem porodu poprzez dostosowanie rytmu oddechu do skurczy.

W pozycji na wznak oddech staje się tak płytki, że wykorzystanie przepony jest praktycznie niemożliwe;

Osłabia lęk i napięcie

•  w organizmie kobiety wydziela się mniej adrenaliny hamującej skurcze, więcej zaś naturalnej oksytocyny, która je przyspiesza. Dzięki temu poród przebiega szybciej. Unieruchomienie na łóżku porodowym spowalnia lub nawet zatrzymuje akcję porodową, ponieważ wzmaga niepokój, który hamuje wydzielanie oksytocyny i zakłóca mechanizm porodu;

Pozwala lepiej wykorzystać siły

•  kiedy pozostawi się kobiecie swobodę, zachęca ją to do aktywnego poszukiwania najwygodniejszej pozycji, także w przerwach między skurczami. Dzięki temu lepiej odpoczywa, co pozwala na większą mobilizację sił w czasie parcia;

Ułatwia parcie

•  gdy kobieta stoi, kuca lub siedzi, kanał rodny skierowany jest do dołu. Na przesuwające się dziecko działa więc dodatkowo grawitacja, wspomagając wysiłek rodzącej. W pozycji na wznak mięsień macicy musi dodatkowo pokonać siłę ciążenia - "parcie pod górę" męczy i spowalnia akcję;

Zmniejsza ryzyko pęknięć krocza

•  w pozycji pionowej wyrzynanie się główki równomiernie rozciąga tkanki krocza. W pozycji na wznak główka najmocniej napiera na jego tylne partie i nawet nacięcie krocza może nie uchronić go przed pęknięciem w tej okolicy.