Klara

Pochodzenie i znaczenie imienia

Imię łacińskie, oznaczające osobę jasną, czystą, sławną. W Polsce pojawiło się w XIII w. Obecnie noszą je 8373 Polki (w 2001 r. - 18 547). Astrolodzy twierdzą, że Klary to urodzone arystokratki i najlepiej czują się w elitarnym gronie. Wyróżniają się z tłumu, dążą do doskonałości. Imię to polecane jest osobom urodzonym pod znakiem Panny.

Znane osoby noszące to imię

Święta Klara z Asyżu (1194-1253) - założycielka zakonu klarysek - Zgromadzenia Pań Ubogich. Patronka Asyżu, klarysek, kapucynek, bieliźniarek, hafciarek, praczek, złotników, ociemniałych, telewizji, radia. Wzywana przy chorobach oczu i w przypadku gorączki. Pochodziła z zamożnej rodziny szlacheckiej, otrzymała staranne wykształcenie. Pod wpływem Świętego Franciszka z Asyżu postanowiła poświęcić się Jezusowi. Otrzymała habit zakonny z rąk Świętego Franciszka. Wkrótce dołączyła do niej siostra wraz z kilkoma przyjaciółkami. Zamieszkały w kościele San Damiano w Asyżu, a Klara została pierwszą ksienią zakonu. Jako pierwsza kobieta w historii Kościoła zredagowała surową regułę franciszkańską przystosowaną do wymogów zamkniętej wspólnoty żeńskiej. Papież Innocenty III nadał zakonowi Klary przywilej ubóstwa. Siostry nie mogły posiadać żadnej własności, a utrzymywać się miały jedynie z pracy swoich rąk. Klara przeżywała stany mistyczne, ekstazy, miała też dar bilokacji i proroctwa. W ikonografii przedstawia się ją w habicie franciszkańskim przepasanym sznurem z trzema węzłami symbolizującymi czystość, ubóstwo i posłuszeństwo, często z monstrancją w ręku. Jej wspomnienie obchodzone jest 11 sierpnia.

Inne formy tego imienia

ang. Clare, Clara, franc. Claire, hiszp. Clara