ang. Patrick, franc. Patrick, Patrice, hiszp. Patricio
Patryk jest imieniem pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa patricius, czyli szlachetnie urodzony. W Polsce było ono notowane od XIII w., pierwotnie w w formie łacińskiej Patricius, natomiast pierwsze zapisy w postaci Patryk pochodzą z XV w. W ostatnich 20 latach stało się bardzo modne. Imię Patryk nosi dziś 143 009 Polaków (w 2001 r. - 116 377). Znacznie mniej popularnej i starszej formy Patrycjusz używa 1553 Polaków (w 2001 r. - 1736), natomiast zapożyczonej z języka angielskiego formy Patrick - 812 (w 2001 r. - 637). Astrolodzy przypisują Patrykom zdolności do nauk ścisłych i języków obcych, a także perfekcjonizm. Są oni zwykle mocno związani z rodziną i cenią sobie tradycję. Imię to jest najbardziej odpowiednie dla osób urodzonych pod znakiem Ryb.
Święty Patryk (właśc. Mae-wyn Succat, ok. 385-461) - biskup, misjonarz. Pochodził z zachodniego wybrzeża Brytanii, z pogranicza Szkocji i Walii. Według tradycji dokonał chrystianizacji Irlandii i stworzył tam podstawy organizacji kościelnej. Założył wiele kościołów, m.in. katedrę i klasztor w Armagh, późniejszą stolicę prymasów Irlandii. Zasłynął wieloma cudami, które przyczyniły się do nawrócenia Irlandczyków. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych i uwolnił Irlandię od plagi węży. Święty Patryk jest patronem Irlandii, kowali, górników, fryzjerów, a także opiekunem biednych dusz, wiosennych siewów i zwierząt domowych. W ikonografii przedstawiany jest zazwyczaj w stroju biskupa, często z wężami i z liściem koniczyny. Jego wspomnienie obchodzone jest 17 marca. Dzień św. Patryka w Irlandii i Kanadzie obchodzony jest jako święto narodowe i wielki festyn. Irlandczycy przypinają sobie do kapeluszy lub ubrań liść koniczyny, który jest atrybutem św. Patryka
