choroby weneryczne

Więcej o:

choroby weneryczne

  • Choroby weneryczne - objawy i leczenie

    Choroby weneryczne wywołują bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty. Są przenoszone podczas kontaktów seksualnych - dopochwowych, oralnych i analnych, ale do zakażenia może dojść także inną drogą: przez kontakt z zainfekowanym i przedmiotami, takimi jak akcesoria erotyczne, przez pocałunek (np. kiłą

  • Uwaga, choroby weneryczne!

    najbardziej współcześnie. Bo oto - po latach przemykania się w cieniu medialnego AIDS - kiła, rzeżączka i cały lekceważony zestaw chorób wenerycznych święci swój powrót. I choć nie jest to głośny coming out, a systematyczna, żmudna codzienność, naprawdę mamy się czym przejmować. HIV nie taki straszny A

  • Prezerwatywa rozpoznająca choroby weneryczne. Innowacyjny wynalazek uczniów

    Zgodnie z ich pomysłem po kontakcie z bakterią lub wirusem prezerwatywa ma zmienić kolor:   na zielony przy chlamydii,   żółty przy opryszczce,   fioletowy przy brodawczaku ludzkim,   niebieski przy syfilisie. Nastoletni wynalazcy mają nadzieję, że ich projekt sprawi, iż ludzie bardziej zainteresują

  • Kiła. Co to jest? Jakie są objawy i leczenie?

    do ponad 1 miliona zakażeń chorobami wenerycznymi. Zachorowania na kiłę zwaną potocznie syfilisem to około 6,3 miliona zakażeń rocznie na świecie. Zakażenie kiłą wywoływane jest przez bakterię zwaną krętek blady. Do wywołania choroby dochodzi nie tylko przez kontakt seksualny z nosicielem choroby. Z racji

  • Badanie w kierunku HIV

    nie jest to wyłącznie choroba osób z marginesu społecznego. Badanie w tym kierunku nie powinno być powodem do wstydu. Przecież bez oporów wykonujemy badanie WR w kierunku kiły, która również jest chorobą weneryczną, przenoszoną drogą płciową. Warto wykonać to badanie, nawet jeśli lekarz go nie zleca. Jego wynik może

  • Historia prezerwatywy

    jednak równie skuteczne przeciw ciąży czy chorobom wenerycznym, co linia Maginota przeciw Blitzkriegowi. Stąd XVII-wieczny wynalazek zabezpieczenia wykonanego z owczych jelit. Legenda przypisuje jego autorstwo niejakiemu dr. Condomowi (albo Cundumowi czy Quondamowi), nadwornemu lekarzowi króla Anglii, Szkocji