Co to jest ożywienie i co na ten temat mówi słownik języka polskiego? Ożywienie według definicji zamyka się w dwóch słowach: intensyfikacja oraz rozkwit. Jednak jest to tylko wstęp do innych znaczeń. W kontekście utworów literackich synonimem dla ożywienia jest animizacja. I tu pojawiają się kolejne pytania: Co to jest animizacja? Jak ją rozpoznać? Czym jest uosobienie? Odpowiedzi na wszystkie palące pytania postaramy się udzielić w dalszej części artykułu.
Jak już wcześniej wspomniano, tych dwóch pojęć można używać wymiennie, ożywienie (animizacja) jest środkiem stylistycznym, który określamy mianem metafory. W praktyce chodzi o nadanie zjawiskom i pojęciom cech, które są charakterystyczne dla żywych istot na przykład śmiertelność lub umiejętność odczuwania radości.
Z animizacją najczęściej mamy do czynienia w baśniach i fantastyce, to abstrakcyjne pojęcie bardzo lubi się też z poezją. Jak rozpoznać ożywienie? Przykłady w literaturze i w wierszu znajdziesz poniżej.
''Gloria victis'' Eliza Orzeszkowa
Noc, która nadchodzi
''Magiczne drzewo'' Andrzej Maleszka
Biegające krzesło
''Aladyn i cudowna lampa''
Latający dywan
W codziennych rozmowach bezwiednie używamy ożywienia, wybierane przez nas związki frazeologiczne z animizacją w roli głównej są powszechnie zrozumiałe i nikogo nie dziwią. Przykłady animizacji w języku potocznym:
Wiemy już, czym jest animizacja, czas odpowiedzieć na pytanie, co to jest usposobienie? Jak rozpoznać różnicę?
Kiedy mamy do czynienia z personifikacją i z antropomorfizacją? W kontekście uosobienia należy wspomnieć o antropomorfizacji, która także nadaje czemuś cechy, które są charakterystyczne dla człowieka:
Zobacz też: Środki poetyckie: co to takiego, jakie mają funkcje i jak je rozpoznać?