Mit o Prometeuszu to jeden z najbardziej znanych mitów greckich, które uczniowie poznają już na początkowym etapie edukacji. Postać Prometeusza - dobroczyńcy ludzkości, jest symbolem i wzorem bohaterskiej postawy i cierpienia w imię dobra innych ludzi.
Sam Prometeusz przedstawiony jest jako jeden z tytanów, który ulepił człowieka z gliny i łez. Człowiek Prometeusza był jednak bardzo słaby i kruchy, a jedynym, co go odróżniało od zwierząt, była właśnie sylwetka - sprawiała, że przypominał on bogów. Chcąc pomóc i wesprzeć człowieka Prometeusz podarował mu ogień, który był przywilejem bogów. Naraził się tym Zeusowi i został za to dotkliwie ukarany.
Mit o Prometeuszu jest uniwersalną opowieścią, dlatego już w czasach antycznych był dość szeroko wykorzystywany przez różnego rodzaju twórców. Obecnie mit poznawany jest przez dzieci w niższych klasach szkoły podstawowej. Plan wydarzeń streścić można w następujący sposób:
Mit o Prometeuszu ma wiele przekładów. Niemniej jednak ze wszystkich z nich możemy dowiedzieć się, że był on inteligentnym i mądrym tytanem, który swoją wiedzę zawdzięczał bogini mądrości - Atenie. Nauczyła go m.in.: astronomii, matematyki czy medycyny. Prometeusz postanowił swoją wiedzę przekazać ludziom, co wybitnie nie spodobało się Zeusowi. Jego zamiarem było pozbycie się wszystkich ludzi, których uważał za zagrożenie. To, że stawali się coraz mądrzejsi dzięki Prometeuszowi, wprawiło boga we wściekłość.
Tymczasem tytan - podczas dyskusji na temat tego, którą część byka ofiarować bogom, uciekł się do podstępu. Podzielił mięso tak, że do jednego worka trafiły kości przykryte apetycznie wyglądającym tłuszczykiem, natomiast do drugiego trafiło najlepsze mięso pod przykryciem mało zachęcających odpadów. Zeus wpadł w zasadzkę - wybrał tłuszcz i kości, które odtąd ludzie składali mu w ofierze. W odwecie zabrał im ogień.
Prometeusz poradził sobie i z tym. Wykradł ogień z Olimpu i zaniósł go ludziom. Spotkała go za to wielka kara - został przykuty do skał Kaukazu, gdzie sęp codziennie wyszarpywał mu wątrobę, która na nowo odrastała. Wszystko to spotkało go za bezinteresowną pomoc ludziom. Dlatego też tytan jest uznawany za przykład postaci altruistycznej, czyli przedkładającej dobro innych ponad własne.