Zespół Aspergera to zaburzenie rozwojowe charakteryzujące się trudnościami w komunikacji i interakcji społecznej. Nie każdy dorosły, który doświadcza zespołu Aspergera otrzymał w dzieciństwie diagnozę. Zaburzenie ze spektrum autyzmu trwa całe życie. Co to jest zespół Aspergera? Jakie są objawy Zespołu Aspergera?
Co to jest zespół Aspergera?
"Głównym niepokojącym sygnałem, który jesteśmy w stanie zauważyć, są trudności w nawiązywaniu relacji międzyludzkich, problemy z komunikacją pozawerbalną, nieumiejętność elastycznego dostosowania się do oczekiwań wychowawcy i grupy (niechęć do wykonywania poleceń). Często u dzieci z zespołem Aspergera można dostrzec ponadprzeciętną pamięć i inteligencję" - mówiła w rozmowie z edziecko.pl Anna Szarpak, nauczycielka i oligofrenopedagożka.
Zespół Aspergera - objawy
Zespół Aspergera może być już zauważalny w zachowaniach kilkulatka. Dziecko z zespołem Aspergera:
- mówić monotonnym głosem;
- ciągle powtarzać pewne słowa lub frazy;
- mają trudności ze zrozumieniem drugiej osoby;
- być mniej skłonnym do inicjowania kontaktu z innymi niż rówieśnicy;
- mieć tendencję do dosłownej interpretacji informacji, co może wydawać się niezdolnością do zrozumienia żartów lub sarkazmu;
- mieć trudności z komunikowaniem swoich myśli i uczuć;
- mieć trudności z nawiązaniem kontaktu wzrokowego
- unikać kontaktu fizycznego.
Dorośli, którzy doświadczają zespołu Aspergera, mogą mieć trudności z radzeniem sobie z trudnymi sytuacjami. Niektórym osobom z zespołem Aspergera trudno jest nawiązywać kontakt wzrokowy z innymi i mówić o emocjach. Może to sprawić, że komunikacja zaróno werbalna będzie jeszcze trudniejsza.
Zespół Aspergera a autyzm
Istnieją różne typy Autyzmu, które mogą wpływać na dziecko na wiele różnych sposobów. Ten termin obejmuje: ogólne objawy tego obejmują: opóźnienia językowe, niezwykłe zainteresowania i zachowania, upośledzenie intelektualne. Zespół Aspergera różni się to od zaburzeń autystycznych, ponieważ nie powoduje opóźnień w rozwoju językowym ani poznawczym. Zamiast tego może prowadzić do niezdarności i trudności w komunikacji niewerbalnej i interakcji społecznej.
Zespół Aspergera - leczenie
Leczenie zespołu Aspergera obejmuje m.in. opiekę w dzieciństwie. "Bez odpowiedniego wsparcia i regularnych ćwiczeń, problem nie zniknie, a może się pogłębić. Szczególnie umiejętności społeczno-emocjonalne i komunikacyjne same się nie rozwiną. Z wiekiem może być gorzej. Problemy mogą się pogłębiać i doprowadzić nawet do zaburzeń psychicznych, np. depresji czy zaburzeń lękowych" - mówiła Anna Szarpak.
Jak pomóc dziecku z Zespołem Aspergera? Opieka nad dzieckiem z Zespółem Aspergera może stanowić wyzwanie, a następujące strategie mogą pomóc poprawić jakość życia dziecka i jego opiekunów:
- Tworzenie bezpiecznej strefy: dzieci z zespołem Aspergera mogą potrzebować dodatkowego wsparcia, aby czuć się bezpiecznie w swoich domach. Pracownicy służby zdrowia, którzy znają dziecko, mogą zasugerować konkretne sposoby stworzenia bezpiecznego środowiska domowego.
- Zapewnienie spójności: struktura i rutyna są ważne i mogą pomóc dziecku w nauce i rozwoju. Pomocne może być opracowanie ścisłego codziennego harmonogramu różnych czynności.
- Pomoc w przewidywaniu zmian: ostrzegaj dziecko z wyprzedzeniem o wszelkich zmianach w jego rutynie. Korzystanie ze zdjęć lub rysunków może pomóc w komunikowaniu nadchodzących zmian.
- Zapewnianie pozytywnego wzmocnienia: Nagradzaj dziecko za pozytywne zachowanie i postępy, nawet jeśli postęp wydaje się niewielki.
- Unikanie przeciążenia sensorycznego: niektóre dzieci z autyzmem są przytłoczone głośnymi dźwiękami, jasnymi kolorami lub migającymi światłami, co może pomóc uniknąć wszystkiego, co zalewa zmysły dziecka.
- Elastyczność w komunikacji: jeśli dziecko ma trudności z komunikowaniem swoich uczuć lub zamiarów, może pomóc mu pracować nad rozwojem gestów lub mimiki, aby komunikować się z takimi słowami, jak „Pomóż!” lub „Jestem zestresowany”.
- Wyjście na zewnątrz: Na początku może być trudno skłonić dziecko z autyzmem do odwiedzenia nowych miejsc, ale praca nad tym może pomóc w budowaniu ich pewności siebie i poprawie jakości życia dziecka.
