Rozprawka to forma wypowiedzi o bardzo ściśle określonej kompozycji. Z tego względu może się wydawać, że łatwo ją napisać. To jednak tylko pozory - w rzeczywistości napisanie rozprawki nie jest wcale takie proste. Czy wiemy dlaczego? Ponieważ rozprawką nazywa się uproszczoną formę rozprawy naukowej, a to oznacza, że do jej napisania potrzeba głębszego podejścia i dokładnego przemyślenia tematu, opracowania planu pracy, a także logicznego rozumowania.
Na maturze z języka polskiego często pojawiają się tematy rozprawek związane z "Lalką" Bolesława Prusa, literaturą międzywojenną i wojenną czy poezją powojenną, np. wierszami Szymborskiej i Miłosza.
Samo słowo "rozprawka" jest zdrobnieniem od "rozprawy", czyli obszernej pracy naukowej, omawiającej jakieś ważne zagadnienie. W rozprawce podejmujemy próbę rozwiązania ważnego problemu, często kontrowersyjnego problemu. Analizę i wnioski przedstawiamy w formie pisemnej.
Autor rozprawki powinien zająć konkretne stanowisko wobec danego problemu i mocno się go trzymać. Niedopuszczalne jest, by na jakiekolwiek pytanie czy wątpliwość odpowiedź brzmiała: "nie wiem", czy "być może". Dlatego w rozprawce mogą, a nawet powinny pojawić się pytania, wątpliwości, które mają pomóc w udowodnieniu tezy. Aby zatem uzasadnić założoną tezę, należy wykorzystać wszystkie logiczne argumenty. Uzasadnienie musi być przekonujące i dalekie od argumentów w stylu: tak mi się zdaje.
Aby napisać rozprawkę trzeba znać podstawowe zasady jej tworzenia. Składa się ona bowiem z trzech części. Schemat rozprawki wygląda następująco:
1. Wstęp
Wstęp rozprawki stanowi pierwszą jej część, od niego należy rozpocząć pisanie rozprawki. W tej części powinno się sformułować:
Oprócz zaprezentowania stanowiska autora, we wstępie powinno się również określić problematykę pracy.
2. Rozwinięcie
Rozwinięcie to najbardziej obszerna część rozprawki. Powinna być bogata w argumenty i dowody popierające punkt widzenia autora. Jeśli mamy do czynienia z rozprawką z hipotezą, powinniśmy przeanalizować wszystkie argumenty „za" i „przeciw". Każdy argument zasługuje na kilka zdań wyjaśniających, dodatkowo powinien go popierać pasujący przykład pochodzący ze źródła, np. zaczerpnięty z literatury.
Dobrym pomysłem jest rozpoczęcie pracy od sformułowania argumentów, których prawdziwość potwierdza się w dalszej kolejności. Najlepiej oczywiście zacząć od tych najsilniej potwierdzających założoną tezę. Nie powinno być ich jednak zbyt wiele - zaleca się, by argumentów było około dwóch-czterech.
3. Podsumowanie
W podsumowaniu powinny znaleźć się wnioski, sformułowane w taki sposób, by skłaniały odbiorcę do refleksji. Trzeba też uważać, by nie powtarzać tego, co było we wstępie. Jest to częsty błąd popełniany przez autorów, szczególnie jeśli chodzi o powielenie zawartej we wstępie tezy.
Podczas pisania rozprawki powinno się stosować określone słownictwo. Dzięki niemu łatwiej skomponować tę pisemną formę wypowiedzi.
Rozprawkę warto zacząć od jednego z poniższych zwrotów:
Argumentacja:
Zwroty, które podkreślenie subiektywizm wypowiedzi:
Zwroty zwiększające spójność:
Wprowadzanie cytatów, czyichś sądów, opinii:
Jak zakończyć rozprawkę?
Rozprawka interpretacyjna jest ściśle związana z interpretacją danego dzieła literackiego. Schemat rozprawki interpretacyjnej składa się z takich elementów, jak standardowej rozprawki, wzbogacony jednak o kilka elementów:
Przykład rozprawki interpretacyjnej: Zinterpretuj podany utwór (Ernest Bryll, Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają). Postaw tezę interpretacyjną i ją uzasadnij.
Rozprawka porównawcza
Rozprawka porównawcza jest trudniejszą wersją rozprawki interpretacyjnej, bo wymaga zestawienia dwóch utworów literackich, ich interpretacji i tezy opartej na ich porównaniu. Rozprawka interpretacyjna porównawcza powinna składać się z:
Przykład rozprawki porównawczej: Wolna wola człowieka czy siły od niego niezależne – co przede wszystkim decyduje o ludzkim losie? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do podanego fragmentu Lalki, całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury.
Rozprawka problemowa
Rozprawka problemowa wymaga od jej autora rozwiązania konkretnego problemu zawartego w zadanym temacie, wykorzystując argumenty wynikające z analizy tekstu lub jego fragmentu, a także odniesień do innych dzieł. Rozprawka problemowa powinna zawierać następujące elementy:
Przykład rozprawki problemowej: Czy pragnienie władzy potrafi zmienić człowieka w bestię? Rozważ problem, charakteryzując główne postaci podanej sceny „Makbeta" W. Szekspira, odnieś się do całej lektury i innego dzieła kultury.