Objawy cukrzycy - co powinno nas zaniepokoić?
Jak czytamy na stronie NFZ, objawy, które mogą wskazywać na rozwój cukrzycy to:
- spadek masy ciała,
- wzmożone pragnienie,
- wielomocz,
- osłabienie,
- pojawienie się zmian ropnych na skórze oraz stanów zapalnych narządów moczowo-płciowych.
Inne objawy cukrzycy to kwaśny zapach z ust (gdy stężenie glukozy jest bardzo duże) i senność. Cukrzyca typu 1 rozpoczyna się gwałtownie, a objawy są bardzo nasilone, utrudniają codzienne funkcjonowanie. Chory - mimo dobrego apetytu - szybko traci na wadze, niezależnie od warunków atmosferycznych i wysiłku fizycznego wypija przynajmniej trzy litry płynów, odczuwa ciągłe zmęczenie, a w końcu - senność, której nie może w żaden sposób opanować.
Z kolei cukrzyca typu 2 przez lata może być niezauważona. Często bywa rozpoznawana przypadkiem, przy rutynowych badaniach lub wtedy, gdy pojawią się jej powikłania (jak np. zawał serca). Dlatego tak ważne jest, aby regularnie kontrolować poziom cukru we krwi.
Nietypowe objawy cukrzycy
Na cukrzycę mogą wskazywać także inne symptomy, które często bagatelizujemy lub przypisujemy im inne źródła. To m.in. zaburzenia widzenia, drażliwość, nawracające zapalenia pęcherza moczowego, świąd skóry czy apatia. Objawy charakterystyczne dla kwasicy i ketozy to m.in. bóle brzucha, bolesne skurcze, zaburzenia rytmu serca, nudności, wymioty oraz zaburzenia świadomości, a także duszności. Cukrzycy typu 2 może towarzyszyć także niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby. Również cukrzyca ciążowa może nie dawać charakterystycznych objawów, a kobiety są zdziwione, gdy zostanie zdiagnozowana podczas obowiązkowego badania. Nieoczywiste symptomy to nawracające infekcje bakteryjne lub grzybicze. O tym, że matka choruje na cukrzycę ciężarnych można także podejrzewać, gdy dziecko jest za duże w stosunku do wieku ciąży lub ma zaburzone proporcje ciała.
Cukrzyca: problem narodowy, a wiemy o niej tak niewiele. Poznaj najważniejsze fakty (nie mity):
Cukrzyca: co to za choroba?
Cukrzyca to wspólna nazwa grupy chorób metabolicznych, które łączy podwyższony poziom cukru we krwi. Wynika on z nieprawidłowej produkcji insuliny przez komórki beta trzustki lub zaburzeń wrażliwości na ten hormon. WHO klasyfikacji WHO wyróżnić można:
- cukrzycę typu 1,
- cukrzycę typu 2,
- inne specyficzne typy cukrzycy,
- cukrzycę ciążową.
Chorzy na cukrzycę typu 1 muszą przyjmować insulinę w formie zastrzyków - w ich organizmach uszkodzone są komórki beta trzustki, odpowiedzialne za produkcję tego hormonu. Cukrzyca insulinozależna nazywana jest także cukrzycą młodzieńczą. Z kolei cukrzycy typu 2 sprzyja otyłość, siedzący tryb życia i niezdrowa dieta. Ten typ cukrzycy najczęściej - poza postacią ciężką - nie wymaga przyjmowania insuliny.
