Utrata przytomności u dziecka może trwać kilka sekund, ale i dłużej. Gdy epizod jest krótki, mówi się o omdleniu. Utrata przytomności jest stanem, gdy poszkodowany jest pozbawiony świadomości i nie reaguje na żadne bodźce zewnętrzne oraz próby nawiązania kontaktu: na głos, potrząsanie ramionami lub doznania bólowe. Utrata przytomności może być niespodziewana, ale mogą ją także poprzedzać takie objawy jak: ból głowy, ból w klatce piersiowej, poty, bladość, kołatanie serca, szum w uszach.
Utrata przytomności u dziecka: przyczyny i diagnostyka
Przyczyny utraty przytomności mogą być różne. Najczęściej dochodzi do niej w wyniku zaburzeń ukrwienia mózgowego (omdlenie pojawia się nagle i samoistnie ustępuje). Inne przyczyny utraty świadomości to:
- krwawienia śródczaszkowe spowodowane (także spowodowane urazem),
- przegrzanie lub wyziębienie organizmu,
- zatrucie substancjami toksycznymi,
- spadek ciśnienia krwi,
- napad drgawkowy,
- hipoglikemia lub hiperglikemia,
- zaburzenia funkcji narządów wewnętrznych,
- zaburzenia rytmu serca,
- niewydolność oddechowa.
Dość często nie udaje się ustalić przyczyny utraty przytomności. W diagnostyce należy uwzględnić choroby układu nerwowego (padaczka, guz), zaburzenia hormonalne (cukrzyca), zatrucia i choroby układu krążenia (choroba niedokrwienna serca, bloki serca).
Wiesz, co warto mieć w domowej apteczce? Te rzeczy mogą ci pomóc w wielu sytuacjach:
Utrata przytomności u dziecka. Pierwsza pomoc
Niezależnie od przyczyny i okoliczności utraty przytomności u dziecka należy wezwać pogotowie. Każda utrata przytomności, nawet krótkotrwała, wymaga oceny poszkodowanego przez zespół ratownictwa medycznego.
Ponieważ podczas utraty przytomności w krótkim czasie może dojść do niebezpiecznych dla zdrowia i życia powikłań, nieprzytomnemu dziecku należy udzielić pierwszej pomocy. Co robić?
W przypadku utraty przytomności u dziecka najpierw należy ocenić miejsce zdarzenia i zadbać o bezpieczeństwo. Następnie należy ocenić reakcje dziecka na głos i dotyk (delikatne potrząsanie). W przypadku braku kontaktu stwierdza się brak przytomności u poszkodowanego.
Pochylając się nad poszkodowanym trzeba ocenić czynności życiowe. Aby ustalić, czy dziecko oddycha prawidłowo, należy obserwować je przez około 10 sekund, stosując metodę"widzę-czuję-słyszę" (widzę unoszącą się klatkę piersiową, czuję oddech na policzkach, słyszę oddech). W przypadku stwierdzenia u dziecka prawidłowego oddechu należy zapewnić drożność dróg oddechowych i ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej. Aby udrożnić drogi oddechowe trzeba położyć dłoń czole poszkodowanego, a dwa palce drugiej ręki na brodzie - i odchylić głowę do tyłu. Oddech musi być sprawdzany regularnie.
Utrata przytomności u dziecka: resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Jeżeli dziecko nie oddycha, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową. Co robić? W przypadku braku prawidłowego oddechu, po udrożnieniu dróg oddechowych najpierw należy wykonać pięć oddechów ratowniczych, a następnie uciskać klatkę piersiową w dolnej połowie mostka. Oddech powinien unieść klatkę piersiową dziecka. Po 30 uciśnięciach klatki piersiowej trzeba wykonać dwa oddechy ratownicze. Czynności te należy prowadzić w stosunku 30:2 przez minutę (czyli 30 uciśnięć klatki piersiowej i dwa oddechy zastępcze).
Zabiegi kontynuuje się do powrotu oznak życia u dziecka (wraca prawidłowy oddech bądź ruch) lub przybycia wykwalifikowanej pomocy. W przypadku braku maseczki dopuszczalne jest wykonywanie samych ucisków klatki piersiowej.
Podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, kiedy doszło do utraty przytomności u dziecka jest bardzo ważne, ponieważ jeśli maluch nie oddycha, po czterech minutach w jego mózgu zachodzą nieodwracalne zmiany. Należy także pamiętać, że najważniejszą zasadą podczas udzielania pierwszej pomocy jest zachowanie spokoju.
Utrata przytomności u dziecka. Czego nie robić?
W przypadku utraty przytomności u dziecka nie należy:
- pozostawiać go samego, chyba że nie ma innej możliwości wezwania pomocy,
- podawać doustnie leków czy płynów, ponieważ może dojść do zachłyśnięcia,
- podkładać niczego pod głowę, ponieważ może to doprowadzić do niedrożność dróg oddechowych.
