Przeziębienie to infekcja wirusowa, charakteryzująca się objawami związanymi z zapaleniem błony śluzowej, nosa oraz gardła. O przeziębienie nie trudno, a większość wywołujących je wirusów i drobnoustrojów jest tak mała, że nie widać ich nawet pod mikroskopem. Jest ich ponad 200 rodzajów, choć za najczęściej występujące uważa się:
Najbardziej na przeziębienia narażone są dzieci - chorują 3 razy częściej niż osoby dorosłe. Dorośli zaś chorują średnio 2-4 razy w ciągu roku. Częściej chorują ci, którzy mają kontakt z małymi dziećmi, np. ze względu na charakter wykonywanej pracy - nauczyciele, panie pracujące w żłobku itp. Nasz układ odpornościowy wzmacnia się wraz z upływem lat, dlatego najrzadziej wirusy atakują osoby w wieku dojrzałym, których organizm potrafi się już przed nimi bronić.
Nie trudno zarazić się przeziębieniem - można złapać je właściwie wszędzie - w autobusie, w sklepie, czy otwierając drzwi za klamkę, którą wcześniej dotykał chory. Uważa się, że zwiększone ryzyko zachorowania powstaje w miejscach publicznych, ze względu na ilość przebywających tam ludzi (skupiska wszelkich zarazków).
Infekcja rozwija się dość powoli - najczęściej zajmuje jej to około 2, 3 dni i trwa mniej więcej tydzień. Pierwsze dni są najtrudniejsze do wytrzymania, często uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Po 7 dniach zazwyczaj następuje poprawa i objawy stopniowo zanikają.
Pierwsze objawy choroby najczęściej można zauważyć po 2 dniach od zakażenia. Z początku czujemy się osłabieni, senni, zmęczeni, możemy odczuwać lekki ból głowy, mięśni i stawów, drapanie w gardle lub suchość w nosie. Następnie pojawia się ból gardła i chrypka oraz wodnisty katar. Coraz częściej zaczynamy kichać. Możemy mieć stan podgorączkowy lub wysoką gorączkę. Po kilku dniach kichanie zmienia się w kaszel, wodnisty katar staje się gęsty i trudny do usunięcia (może również mieć żółto-zielone zabarwienie). Zatkany nos powoduje również kłopoty z węchem i słuchem (słabsze wyczuwanie smaku, uczucie zatkanych uszu).
Chcąc zmniejszyć prawdopodobieństwo częstych zachorowań, należy unikać bliskiego kontaktu fizycznego z osobami chorymi, dbać o higienę rąk (często je myć, używać żeli antybakteryjnych). Można również starać się zwiększyć odporność dziecka, dbając się, by było wyspane, wypoczęte i odpowiednio się odżywiało (zdrowa, racjonalna dieta, bogata w witaminy, szczególnie w witaminę C, która poprawia odporność).
Niestety, ze względu na mnogość i różnorodność wirusów naukowcom do tej pory nie udało się opracować skutecznej szczepionki na przeziębienie.
Jak już wspomniałam, to właśnie dzieci są w przeważającej większości ofiarami przeziębień. Jest to związane ze słabym układem immunologicznym przeciw różnym wirusom. Dobrze zatem być przygotowanym na co najmniej kilka zakażeń w ciągu pierwszych lat życia dziecka, szczególnie jeśli maluch uczęszcza do żłobka lub ma rodzeństwo, które chodzi do przedszkola.
Objawy przeziębienia u dzieci są takie same jak u dorosłych, choć w przypadku dzieci częściej pojawia się wysoka gorączka i utrata apetytu (objawy te, utrzymujące się przez dłuższy czas, koniecznie należy omówić ze specjalistą). Nie ma leków, które są skutecznym panaceum na przeziębienie, dlatego leczenie polega na łagodzeniu objawów choroby. W zależności od dolegliwości można zastosować:
Przeziębienie dopada dzieci 10 razy częściej niż wszystkie inne choroby razem wzięte. Zazwyczaj trwają kilka dni - najczęściej od 3 do 10, ale bywa i tak, że przecierają szlak bardziej poważnym infekcjom. Wirusy wywołujące przeziębienie mogą przyczynić się do obniżenia odporności nosa i gardła na poważniejsze bakterie (np. paciorkowce lub pneumokoki). Zimą oraz wiosną zarazki te często są obecne w gardle i nosie zdrowych ludzi. Nie stanowią jednak żadnego zagrożenia, ponieważ organizm jest w stanie się przed nimi obronić. Każdą infekcję należy traktować poważnie, nie lekceważyć objawów i doleczyć do końca.