Choroba bostońska (bostonka) - objawy, przebieg i leczenie

Na chorobę stóp, dłoni i ust, potocznie zwaną chorobą bostońską, coraz częściej zapadają dzieci w Polsce. Co kryje się pod tajemniczą nazwą choroba bostońska, jakie są objawy "bostonki" i czy jest się czego bać?

Choroba bostońska (inaczej bostonka) największe żniwo zbiera wiosną, latem i wczesną jesienią - wtedy jest najwięcej zachorowań. Zimą przypadki choroby stóp, dłoni i ust - bo tak brzmi prawidłowa nazwa - zdarzają się sporadycznie. Bostonkę, jak potocznie nazywa się tę chorobę, wywołują wirusy Coxsackie z rodziny enterowirusów. Najczęściej atakuje dzieci poniżej 10 roku życia, ale może dotknąć też dorosłych.

Zobacz wideo

Od kilku lat lekarze-pediatrzy obserwują więcej zachorowań na chorobę bostońską. - Jeszcze 10 lat temu miałam 1-2 pacjentów w ciągu dwóch lat, a w ciągu ostatnich kilku lat jest ich zdecydowanie więcej, nawet kilkadziesiąt rocznie - zauważa dr Ewa Miśko-Wąsowska. Lekarze uspokajają, że choroba bostońska - mimo swej tajemniczej nazwy - nie jest szczególnie groźna dla zdrowia, a komplikacje zdarzają się rzadko.

Jak można zarazić się chorobą bostońską?

Choroba stóp, dłoni i ust rozprzestrzenia się przez bezpośredni kontakt z wirusem. Jest bardzo zakaźna, zwłaszcza w dużych skupiskach dzieci (np. w przedszkolach), gdyż łatwo przenosi się przez dotyk i ślinę. Najbardziej zakaźne są zmiany w obrębie jamy ustnej. Wystarczy, że dziecko napije się z tego samego kubeczka, co chory rówieśnik lub dotknie klamki w toalecie, której wcześniej dotykało niedomytymi rękami chore dziecko. Zakażenia drogą kropelkową zdarzają się rzadziej, a wirus wydala się z przewodu pokarmowego nawet przez kilka tygodni po przebytej chorobie.

Choroba bostońska - objawy

Do typowych objawów choroby bostońskiej należą:

wypryski na stopach, dłoniach i w obrębie jamy ustnej, utrzymujące się od 7-10 dni;

gorączka do 39 st. C, najczęściej krótkotrwała, mijająca po około 2-3 dniach;

wysypka może pojawić się też na pośladkach, genitaliach i w pachwinach.

Chorobie towarzyszy ogólnie złe samopoczucie, pęcherze surowicze w gardle i jamie ustnej często przekształcają się w owrzodzenia i nadżerki, powodując ból przy przełykaniu.

Choroba bostońska - diagnoza

Przy pierwszych objawach choroba bostońska bywa często mylona z ospą wietrzną, bo wypryski w pierwszej fazie są bardzo podobne do pęcherzy surowiczych występujących w przebiegu ospy. Diagnostyka polega na wizualnej ocenie zmian skórnych. Istnieją badania laboratoryjne w kierunku wirusów Coxsackie, jednak są one drogie i wykonuje się je w celach naukowych, nie są wymagane do zdiagnozowania choroby bostońskiej u pacjenta.

Choroba bostońska - leczenie

Jak w przypadku większości chorób wirusowych, leczenie choroby bostońskiej jest objawowe. Najważniejsze jest nawadnianie. Wykwity mogą być jednak bardzo uciążliwe, szczególnie owrzodzenie w obrębie jamy ustnej, dziecko może więc odmawiać picia. To niebezpieczne, może bowiem skutkować odwodnieniem wymagającym hospitalizacji. Najlepiej podawać choremu chłodną wodę, która łagodzi ból, należy zaś unikać soków, które podrażniają nadżerki i wzmagają nieprzyjemne odczucia.

W przypadku wysokiej temperatury podajemy dziecku środki przeciwgorączkowe. Możemy też podać mu środek przeciwbólowy, jeśli zmiany skórne w jamie ustnej powodują dyskomfort, utrudniają jedzenie i picie.

U niektórych pacjentów mogą zdarzyć się nawroty choroby nawet po trzech tygodniach po przebytej bostonce. Należy pamiętać, że raz przebyta choroba bostońska nie uodparnia dziecka na całe życie, wywołują ją bowiem różne wirusy. Choroba bostońska może mieć różny przebieg, dzieci najczęściej przechodzą ją łagodnie, zdarza się jednak, że odczuwany ból i dyskomfort jest spory.

 

Podyskutuj na Forum:

 

Ile czasu trwa leczenie?

 

W okolicy twa epidemia. Czy choroba bostońska szkodzi w ciąży?

 

Można się nią zarazić tylko do 10 roku życia. Mit?

 

Choroba bostońska czy zapalenie buzi?

 

Bąble na rękach i brak gorączki. Czy to choroba bostońska?

Więcej o:
Copyright © Agora SA