Napady afektywnego bezdechu zdarzają się u 4-6 proc. dzieci, najczęściej między 6. a 18. miesiącem życia. Bardzo rzadko zaczynają się po 2. roku życia. Istnieje skłonność rodzinna do ich występowania. U 90 proc. dzieci napady ustępują do 6. roku życia. Polegają one na wystąpieniu bezdechu, utraty przytomności i obniżeniu napięcia mięśniowego pod wpływem działania niekorzystnych bodźców. Napadowi mogą towarzyszyć drgawki. Wyróżnia się dwa rodzaje napadów: sine i blade. U większości dzieci występuje jeden rodzaj napadów, a tylko u nielicznych pojawiają się oba. W obu grupach mogą występować napady proste (bez drgawek) i powikłane, którym towarzyszą drgawki.
Rokowanie w przypadku sinych napadów afektywnego bezdechu jest bardzo dobre. Na podstawie długotrwałych obserwacji nie stwierdzono, aby powtarzające się utraty przytomności przyczyniały się do uszkodzenia mózgu. Nie wpływają też na rozwój psychoruchowy.
Sen i brak kontaktu z dzieckiem po napadzie może trwać do godziny, choć u większości dzieci jest krótszy. Opisany przez Panią napad mieści się więc w granicach typowego napadu afektywnego bezdechu.