Mononukleoza u dzieci: objawy, diagnoza, leczenie

Wywołuje ją wirus przenoszony przez ślinę, dlatego mononukleoza zwana jest też chorobą pocałunków. Jakie są objawy mononukleozy u dzieci i jak się leczy tę chorobę?

Mononukleoza to ostra choroba wirusowa, która raz przebyta daje odporność na całe życie . Sprawca choroby - wirus Epsteina-Barr w największym stężeniu występuje w ślinie i to właśnie kontakt ze śliną chorego jest "zaczynem" choroby.

Są dwa szczyty zachorowań na mononukleozę: okres przedszkolny, kiedy dzieci biorą do buzi wspólne zabawki, i okres dojrzewania -czas pierwszych pocałunków u nastolatków.

Mononukleoza u dzieci udaje grypę

Okres wylęgania się mononukleozy jest bardzo długi - 30-50 dni. Choroba objawia się tak jak grypa . Najpierw przez kilka dni maluch jest marudny, nie ma apetytu, skarży się na bóle pleców, nóżek, zmęczenie. Dołącza się do tego katar, ból gardła, gorączka. Węzły chłonne szyi powiększają się.

Te objawy brane są za banalną infekcję wirusową. Tak skąpy i mylący obraz choroby jest częsty u dzieci i dlatego mononukleozę niełatwo rozpoznać. Pewność uzyskuje się dopiero po wykonaniu specyficznych testów krwi. Wirus mononuklozy atakuje bowiem krwinki białe (ściślej pewien ich rodzaj, zwany limfocytami) i zmienia je w charakterystyczny sposób.

Trudno każde dziecko z objawami grypopodobnymi kierować na badania w kierunku mononuklozy, stąd często choroba mija nierozpoznana. Czasem lekarz wykrywa ją przypadkiem, jeżeli uzna, że dziecko ma infekcję bakteryjną gardła i przepisze mu ampicylinę (lub inny antybiotyk od niej pochodny), a malec, który choruje na mononukleozę, dostanie wysypki. Nawet po odstawieniu antybiotyku wysypka może utrzymywać się jeszcze bardzo długo.

Typowe objawy mononukleozy

Nie zawsze jednak choroba przebiega tak podstępnie. Często po kilkudniowym okresie przypominającym przeziębienie pojawiają się typowe objawy mononukleozy:

wysoka gorączka, do 40°C, która może utrzymywać się nawet dwa tygodnie;

powiększone węzły chłonne na szyi, pod żuchwą, w pachwinach i pod pachami (są duże, przesuwalne, bolesne);

silny ból gardła; migdałki często są bardzo powiększone i widać na nich szary nalot;

obfity katar;

nieprzyjemny, mdły zapach z ust;

pobolewania brzucha - wynikają z powiększenia wątroby i śledziony, zaatakowanych przez wirus;

czasami pojawia się opuchlizna na powiekach, nasadzie nosa lub łukach brwiowych;

u niektórych dzieci występuje wysypka (u tych, które otrzymały ampicylinę - prawie zawsze).

Dziecko z tak charakterystycznymi objawami lekarz powinien skierować na pobranie krwi. Testy pozwolą potwierdzić rozpoznanie i wykluczyć inne przyczyny podobnych objawów: świnkę, anginę, płonicę.

Mononukleoza: Domowa kuracja

Mononukleoza jest bardzo wyczerpująca dla organizmu. Długotrwała gorączka, powiększenie się i ból węzłów chłonnych, a wreszcie kilkutygodniowa obecność wirusa we krwi są dla niego poważną próbą. Nie ma lekarstwa, które zlikwidowałoby wirusa. Do czasu ustąpienia gorączki i zmniejszenia się węzłów chłonnych maluch nie może wychodzić z domu.

Ból gardła uśmierzy płukanie rumiankiem lub Septosanem, stosowanie Tantum Verde czy wreszcie ssanie kostek lodu albo tabletek na gardło. Jeżeli gorączka przekracza 38,5°C, trzeba ją obniżać za pomocą takich środków, jak paracetamol, napar z lipy, zimne okłady.

Dieta chorego powinna być lekkostrawna. Maluch musi dużo pić i brać witaminy. Powietrze w jego pokoju dobrze jest nawilżać, dodając do wody olejki eteryczne (eukaliptusowy, sosnowy). Ułatwią one dziecku oddychanie przez nos, nie dopuszczając do wysuszenia śluzówek gardła.

Mononukleoza: Odpowiednie badania i relaks

Choroba trwa około dwóch tygodni, ale jeszcze przez miesiąc po jej ustąpieniu dziecko może się łatwo męczyć, więc potrzebuje więcej snu i odpoczynku. Dobrze jest zrobić kontrolne badanie krwi (morfologię), by stwierdzić, czy nie ma anemii, i czy wygląd i liczba wszystkich krwinek wróciły do normy.

Malec powinien też unikać wysiłku (długiego biegania, jazdy na rowerze) i szczególnie wystrzegać się urazów brzucha. Powiększona w czasie choroby śledziona wystaje spod chroniących ją żeber, a ponieważ jest bardzo delikatna, łatwo może pęknąć. Choć zdarza się to na szczęście rzadko, lepiej dmuchać na zimne.

Jeżeli wskutek zaatakowania wątroby przez wirusa dojdzie do żółtaczki, malec będzie musiał iść do szpitala. Tak samo, jeśli wirus podrażni opony mózgowe.

Mononukleoza zakaźna: Nie zarażaj!

Dziecko zaraża otoczenie nie tylko podczas choroby, ale jeszcze przez 4 do 6 miesięcy później. Dlatego chory malec powinien mieć oddzielne naczynia i sztućce.

Profilaktycznie powinniśmy jak najwcześniej nauczyć dziecko, by nie podpijało z cudzej szklanki i nie prosiło kolegi: "daj ugryźć". Sami też nie powinniśmy karmić dzieci swoją łyżką. Wyniesione z domu nawyki higieniczne uchronią malucha nie tylko przed mononukleozą.

 

Podyskutuj na Forum:

 

Przechodziliście mononukleozę? Jakie są objawy?

 

Mononukleozą można podobno zarażać aż 6 miesięcy

 

Objawy mononukleozy, ale wyniki są negatywne

 

Czy da się uniknąć szpiatala i siedzenia w domu następne pół roku?

Więcej o:
Copyright © Agora SA