Opieka nad chorym dzieckiem na wakacjach dotyczy zarówno rodziców i opiekunów dziecka, jak i placówek medycznych. Teoria zakłada, że chore dziecko na wakacjach, przebywające poza miejscem zamieszkania, korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej na zasadach ogólnych. Jak to wygląda w praktyce?
Osoby ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia mają prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej na terenie całego kraju. Tym samym podczas urlopu poza miejscem zamieszkania rodzice, którzy sprawują opiekę nad chorym dzieckiem, mogą korzystać z różnych form pomocy medycznej, takich jak:
Osoby do 18. roku życia, a jeśli kształcą się dalej - do 26. roku życia - podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Do ubezpieczenia zdrowotnego zgłaszane są jako członkowie rodziny przez rodzica. Efektem zgłoszenia do ubezpieczenia jest zielony status dziecka w eWUŚ - systemie elektronicznej Weryfikacji Uprawnień Świadczeniobiorcy.
Dzieci nieubezpieczone, wobec których nie można ustalić instytucji zobowiązanej do zgłoszenia ich do ubezpieczenia zdrowotnego, także mają prawo do bezpłatnej opieki zdrowotnej, do ukończenia przez nie 18. roku życia. Opieka nad chorym dzieckiem na wakacjach i w miejscu zamieszkania jest finansowana przez NFZ ze specjalnej dotacji z budżetu państwa.
Z dzieckiem do lekarza chodzimy nie tylko wtedy, kiedy jest chore. Kiedy powinniśmy zgłosić się na bilans?
W krajach UE i EFTA honorowane jest obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne opłacane w Polsce. Dzięki niemu można skorzystać z opieki zdrowotnej gwarantowanej w ramach publicznego systemu ubezpieczeń danego kraju, w stanach nagłych i w razie choroby. Dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ).
Kartę EKUZ mogą otrzymać osoby objęte w Polsce obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym oraz członkowie rodziny zgłoszeni do ubezpieczenia. Ważność EKUZ jest różna: od dwóch miesięcy do pięciu lat, jeśli jednak w tym czasie osoby ubezpieczone stracą swój status, karta traci ważność. W takiej sytuacji NFZ ma prawo domagać się zwrotu kosztów związanych z udzielonymi świadczeniami po utracie uprawnień.
Zgłaszając się po pomoc medyczną za granicą należy okazać kartę EKUZ oraz dowód tożsamości. Należy pamiętać, że prywatni lekarze nie honorują EKUZ, a NFZ w takiej sytuacji nie zwraca kosztów. Ponieważ turyści są traktowani tak samo jak mieszkańcy danego kraju, przed wyjazdem warto sprawdzić, na jaki zakres bezpłatnej można liczyć w razie wypadku lub nagłej choroby.
Ponieważ choroba może przytrafić się zawsze i wszędzie, by opieka nad chorym dzieckiem nie przysparzała dodatkowych trosk, wyjeżdżając za granicę warto wykupić dodatkowe, prywatne ubezpieczenie, które pokrywa koszy leczenia i transportu sanitarnego. Warto pamiętać, że koszty międzynarodowego transportu sanitarnego do Polski ponosi pacjent.