Zaburzenia lękowe - jak je rozpoznać? [Klasyfikacja, objawy, diagnoza, leczenie]

Zaburzenia lękowe - spis treści:

1. Zaburzenia lękowe - czym są?
2. Najpowszechniejsze objawy
3. Zaburzenia lękowe - podział
4. Zaburzenia lękowe - diagnoza
5. Zaburzenia lękowe u dzieci
6. Jak przebiega leczenie zaburzeń lękowych?

Zaburzenia lękowe - czym są?

Zaburzenia lękowe należą do najpowszechniejszych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. Szacuje się, że mogą one dotyczyć blisko 10 procent populacji. Zaburzenia tego typu występują zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Mogą wywoływać je zarówno czynniki biologiczne, jak i traumatyczne doświadczenia.

Zaburzenia lękowe znacznie utrudniają codzienne funkcjonowanie. Mają one wpływ na nasz styl myślenia, zachowanie, a także zdrowie fizyczne. Niestety, bardzo często ich rozpoznanie jest późne, co wynika m.in. z małej wiedzy na temat zaburzeń psychicznych oraz lęku przed wykluczeniem społecznym.

Jednak w obecnych czasach istnieje wiele metod, które pomagają chorym wrócić do dobrej formy psychicznej - to m.in. coraz lepsze leki oraz psychoterapia. Dlatego w przypadku wystąpienia niepokojących objawów, które mogłyby świadczyć o zaburzeniach lękowych, nie należy zwlekać z wizytą u lekarza psychiatry. Im szybciej rozpoczniemy leczenie, tym lepiej.

Najpowszechniejsze objawy

O tym, że dana osoba zmaga się z którymś z zaburzeń lękowych, może świadczyć szereg objawów. Do najczęstszych należą:

• fobie;
• obsesje;
• kompulsje.

Bardzo częstym symptomem świadczącym o tym, że mamy do czynienia z zaburzeniami lękowymi są ataki paniki, które pojawiają się niespodziewanie. Towarzyszy im zazwyczaj ogromne przerażenie, poczucie nierealności i strach przed śmiercią. Mogą być połączone z różnymi objawami somatycznymi, takimi jak:

• spłycenie oddechu;
• palpitacja serca;
• bóle w klatce piersiowej;
• zawroty głowy;
• dolegliwości brzuszne.

Psychiatra dziecięcy - czym się zajmuje i jakie zaburzenia leczy? Więcej na ten temat przeczytasz TUTAJ >>

Zaburzenia lękowe - podział

Jaki jest podstawowy podział zaburzeń lękowych? Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób ICD-10 dzieli się je na:

• fobie - F40: to na przykład agorafobia, czyli lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni (F.40.0).
• inne zaburzenia lękowe - F41: to na przykład zespół lęku panicznego (F41.0) czy zespół lęku uogólnionego (F41.1).
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne - F42; to na przykład zaburzenie z przewagą myśli (obsesji) czy ruminacji natrętnych (F42.0).

Zaburzenia lękowe - diagnoza

Zaburzenia tego typu rozpoznaje lekarz psychiatra po przeprowadzeniu wywiadu. Pyta m.in. o dolegliwości i emocje, które towarzyszą nam w ostatnim czasie, a także o doświadczenia z przeszłości, które mogły wpłynąć na rozwój zaburzenia.

Obecnie możemy skorzystać z pomocy psychiatrycznej zarówno państwowej, jak i prywatnej. Wiele osób decyduje się jednak na drugą opcję ze względu na fakt, że zazwyczaj nie wiąże się ona z długim oczekiwaniem w kolejkach. Koszt wizyty u prywatnego lekarza psychiatry waha się najczęściej w przedziale od 150 do 200 złotych.

Zaburzenia lękowe u dzieci

Zaburzenia lękowe mogą rozwinąć się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Jednak w tym drugim przypadku diagnoza często jest dosyć trudna. To dlatego, że małe dzieci nie zawsze umieją wyrażać się wprost na temat swoich przeżyć i emocji.

Zaburzenia lękowe trudno jest także zdiagnozować w przypadku dorastających nastolatków. Rodzice często bagatelizują niepokojące objawy i wiążą je z okresem dojrzewania. To jednak poważny błąd, który może mieć negatywne skutki w przyszłości.

Jak przebiega leczenie zaburzeń lękowych?

Zazwyczaj najważniejszym elementem leczenia zaburzeń lękowych jest farmakoterapia. Przyjmowanie leków może wiązać się początkowo z wystąpieniem skutków ubocznych, wśród których najbardziej dokuczliwe to m.in. spotęgowanie objawów zaburzenia. Ustępują one jednak z reguły po upływie 2-3 tygodni. Wówczas pacjenci zaczynają czuć się znacznie lepiej. Skutki uboczne pojawiają się jednak nie we wszystkich przypadkach.

Nie ma określonego czasu przyjmowania leków. Minimalny czas to sześć miesięcy, jednak u większości pacjentów trwa to dłużej. Leki odstawia się zazwyczaj po konsultacji z psychiatrą zgodnie z jego zalecaniami. Warto wspomnieć, że wskazanym uzupełnieniem farmakoterapii jest psychoterapia. 

Zobacz także:

• Hiperwentylacja u dzieci - jak pomagać doraźnie i jak generalnie radzić sobie z problemem
• Nerwica - objawy, diagnoza, leczenie
• Szum w uszach u dzieci - objawy, przyczyny, leczenie
• Depresja u dziecka to coraz poważniejszy problem. Ekspert: Nie lekceważ tych objawów
• "Mówicie: pasem w tyłek i do szkoły marsz. Niestety, w ten sposób nikogo nie wyleczymy z depresji" [LIST]
• "Niech się weźmie do roboty". "Kopa i za drzwi". "Zabrać telefon". Czytelnicy o depresji wśród młodzieży