Audiogram to wynik badania audiometrycznego, inaczej tonalnego progowego badania słuchu. Jest wykresem przedstawiającym sprawność narządu słuchu badanej osoby - ilustruje słuch, przedstawiając próg słyszenia na różnych częstotliwościach. Próg słyszenia informuje, od kiedy określony dźwięk jest słyszany. Prawidłowy próg słyszenia mieści się w granicach od 0 do 25 dB.
Audiogram - badanie. Na czym polega audiometryczne?
Badanie audiometryczne to jedna z podstawowych metod wykrywania wad słuchu. Pozwala wykryć niedosłuch, a także jego nasilenie. Przeprowadza się je w wyciszonym pomieszczeniu. Osoba badana ma na głowie słuchawki lub tzw. słuchawki kostne, a do testu słuchu wykorzystuje się urządzenie nazywane audiometrem, które generuje dźwięki o częstotliwości od 125 do 10 000 Hz.
Osoba, u której się przeprowadza badanie, słucha dźwięków o różnych częstotliwościach. Kiedy zarejestruje dany dźwięk, sygnalizuje to za pomocą przycisku lub podniesieniem ręki. Tony generowane są przez audiometr, a poszczególne dźwięki są najpierw bardzo ciche i z czasem stają się coraz głośniejsze (dźwięki o tej samej częstotliwości są wzmacniane lub osłabiane po to by stwierdzić, w którym momencie badana osoba przestaje go słyszeć). Dla każdej częstotliwości sprawdza się słyszalność kilka razy. Tempo pomiaru jest dostosowane indywidualnie do czasu reakcji badanego.
Badanie słuchu przeprowadza laryngolog, audiolog, protetyk słuchu lub inna przeszkolona osoba. Badanie audiometryczne można wykonać u każdego (choć u dzieci poniżej 3. roku życia ta formuła się nie sprawdzi). Badanie audiometryczne jest proste, bezbolesne i nieinwazyjne. Nie wymaga skierowania lekarskiego. Trwa kilkadziesiąt minut, a jego wyniki przedstawione są na wykresie (audiogram).
Badanie audiometryczne. Kiedy się je wykonuje?
Badanie audiometryczne pozwala ocenić rodzaj i rozmiar wady słuchu u danego pacjenta. Wykonuje się je u osób:
- u których podejrzewa się niedosłuch,
- które niedosłyszą - by określić, w jakim stopniu,
- u których pojawiają się szumy uszne,
- mają zaburzenia słuchu,
- miewają zawroty głowy lub zaburzenia równowagi.
Regularne badania audiometryczne powinny być prowadzone u osób, które pracując są narażone na hałas bądź działanie związków chemicznych, wykazujących działanie ototoksyczne.
Do badania nie trzeba się specjalnie przygotowywać, choć zwykle przeprowadza się badania poprzedzające. Są to subiektywne badania słuchu, do których należą badania otolaryngologiczne, badanie fizykalne, badanie orientacyjne ostrości słuchu - badanie szeptem oraz testy stroikowe.
Audiogram. Jak go odczytać?
Wynik badania słuchu przedstawia się w formie wykresu, czyli audiogramu. To wykaz słyszanych częstotliwości i progów słyszenia.
Ponieważ badanie przeprowadza się oddzielnie dla każdego ucha, audiogram powinien przedstawiać dwie krzywe: próg słyszenia przewodnictwa powietrznego (ucho prawe O, ucho lewe X) oraz próg słyszenia przewodnictwa kostnego (ucho prawe <, ucho lewe >). Wyniki oznaczane są symbolami czerwonymi “<” dla ucha prawego i niebieskimi “>” dla ucha lewego. Krzywe audiometryczne pozwalają stwierdzić, czy u pacjenta wystąpiła wada słuchu i - jeśli jest - jakie ma natężenie.
Na audiogram składają się dwie osie:
- Oś pionowa wskazuje natężenie dźwięku i intensywność, którą mierzy się w decybelach (dB). Im niższa pozycja na osi, tym głośniejszy dźwięk. Na samej górze osi znajduje się najsłabszy dźwięk (0 dB).
- Oś pozioma wskazuje częstotliwość dźwięku i wysokość, które mierzy się w hercach (Hz). Przy przesuwaniu pozycji na osi w prawo wzrasta częstotliwość.
Podczas badania słuchu wyniki są zapisywane na audiogramie za pomocą oznaczeń dla ucha prawego i lewego. Po ich połączeniu tworzą się linie, z których można odczytać próg słyszenia dla każdego ucha. Poziomy, przez które przechodzą krzywe i ich wzajemne położenie charakteryzują różne schorzenia narządu słuchu. Audiogram tym samym dostarcza informacji o rodzaju i wielkości upośledzenia słuchu.
Wyniki dla obu uszu mogą być różne. Im bardziej krzywa słyszenia odbiega od linii prawidłowo słyszącej osoby, tym większy jest niedosłuch. Otrzymany po badaniu audiogram musi zostać zinterpretowany przez lekarza.
