Na wyst±pienie sucho¶ci pochwy mog± wp³ywaæ ró¿ne czynniki. Zwykle jest to konsekwencja zbyt ma³ej ilo¶ci wydzielanego przez pochwê ¶luzu, co zwi±zane jest z zaburzeniami gospodarki hormonalnej oraz spadkiem wydzielania estrogenu.
Sucho¶æ pochwy zwykle diagnozuje siê u kobiet w okresie przekwitania - obni¿ony wówczas poziom estrogenów jest skutkiem zanikania czynno¶ci hormonalnej jajników. Jednak na sucho¶æ pochwy mog± skar¿yæ siê tak¿e kobiety du¿o m³odsze, najczê¶ciej w po³ogu czy w czasie karmienia piersi±.
Innymi czynnikami wp³ywaj±cymi na sucho¶æ pochwy s±:
Najczêstszym objawem sucho¶ci pochwy jest dyskomfort w trakcie stosunku seksualnego. Przypad³o¶æ sprawia, ¿e pochwa jest nara¿ona na otarcia i urazy, poniewa¿ jej nab³onek jest cieñszy i bardziej suchy. Sucho¶æ pochwy zaburza wspó³¿ycie i obni¿a libido, mo¿e prowadziæ do zaburzeñ funkcji seksualnych.
Jednak przypad³o¶æ ta wi±¿e siê z wieloma innymi dolegliwo¶ciami, mo¿e mieæ te¿ przykre powik³ania i konsekwencje. Sucho¶æ pochwy wywo³uje bowiem pieczenie, ¶wi±d i podra¿nienie pochwy, co wi±¿e siê z dyskomfortem uniemo¿liwiaj±cy normalne funkcjonowanie. Ból podczas chodzenia, uczucie ucisku w pochwie i podbrzuszu, czêste parcie na mocz, up³awy oraz krwawienie to tylko niektóre z nich.
To nie tylko nieprzyjemna dolegliwo¶æ. Nieodpowiednio b±d¼ w ogóle nie leczona wp³ywa na komfort ¿ycia we wszystkich aspektach. Sucho¶æ pochwy mo¿na i trzeba leczyæ. O metodzie terapii decyduje lekarz. Jej wybór zale¿y od przyczyny dolegliwo¶ci. I tak o ile kobiety w okresie menopauzy mog± rozpocz±æ hormonaln± terapiê zastêpcz± lub stosowaæ preparaty z estrogenem (kr±¿ki, globulki, tabletki, kremy), o tyle m³odsze pacjentki mog± zdecydowaæ siê na leczenie objawowe (zw³aszcza podczas stosunku p³ciowego) i siêgaæ po preparaty nawil¿aj±ce, dostêpne w aptece.
W przypadku infekcji leczy siê partnerów ¶rodkami miejscowymi i czopkami, konieczne jest te¿ przywrócenie w³a¶ciwej flory bakteryjnej pochwy. Podstaw± jest prawid³owa higiena intymn± (w tym stosowanie p³ynów o neutralnym i kwa¶nym pH). Warto zrezygnowaæ z u¿ywania tamponów, a tak¿e perfumowanych wk³adek czy ¶rodków do higieny intymnej. Bardzo wa¿ne jest nawadnianie organizmu oraz racjonalna dieta bogata w fitoestrogeny, czyli substancje ro¶linne przypominaj±ce kobiece hormony.
U kobiet w okresie po³ogu i mam karmi±cych piersi± sucho¶æ pochwy znika samoistnie. Je¶li przyczyna dolegliwo¶ci ma pod³o¿e psychiczne, konieczna jest konsultacja psychologiczna lub seksuologiczna.
Gdy sucho¶æ pochwy dokucza kobiecie d³ugo, nie jest ³agodzona i leczona, mo¿e prowadziæ do wielu powik³añ, zarówno natury fizycznej, jak i psychicznej. Mowa o nawracaj±cych stanach zapalnych, jak i dyspareunii, która jest zaburzeniem funkcji seksualnych, objawiaj±cych siê bólem w trakcie kontaktu seksualnego.
Dyspareunia mo¿e byæ zwi±zana nie tylko z sucho¶ci± pochwy i wp³ywaj±cymi na ni± czynnikami, które obni¿aj± komfort ¿ycia i odbieraj± przyjemno¶æ z kontaktów intymnych. Jej innymi przyczynami mog± byæ tak¿e wady anatomiczne czy zmiany w narz±dach rodnych, a tak¿e traumatyczne prze¿ycia.
Dolegliwo¶æ ta najczê¶ciej jest uleczalna, wystarczy okre¶lenie jej przyczyny i zastosowanie odpowiedniego leczenia. Aby uporaæ siê z problemem, nale¿y udaæ siê do ginekologa. Na czas terapii, a¿ do wyeliminowania objawów wywo³uj±cych dyspareuniê, zaleca siê wstrzemiê¼liwo¶æ seksualn±.
Przeczytaj tak¿e: