Nie wzywaj rodziców na dywanik. Relacja nauczyciel-rodzic. Jak ją układać, aby pomóc dziecku? [PORADNIK]
Nie wzywaj rodziców na dywanik. Relacja nauczyciel-rodzic. Jak ją układać, aby pomóc dziecku? [PORADNIK]
REKLAMA
Joanna Szulc
Konstruktywna rozmowa dorosłych może rozwiązać problemy ucznia i przynieść wiele dobrego. Często konflikty i nieporozumienia w relacji nauczyciel-rodzic wynikają z nieumiejętnego prowadzenia dialogu, a nie ze złej woli. Dlatego do spotkania warto się przygotować.
Fot. Mikołaj Kuras / Agencja Wyborcza.pl
REKLAMA
REKLAMA
Rozmowa z nauczycielem o własnym dziecku nie zawsze jest łatwa, dlatego warto się do niej przygotować. Po to, aby uniknąć stresu i aby spotkanie z nauczycielem było spokojną wymianą zdań na temat postępów lub trudności dziecka w szkole.
REKLAMA
Zobacz wideo
Jak rozmawiać z nauczycielem
Załóż dobrą intencję nauczyciela. Może coś poszło nie tak, ale on z pewnością działał w dobrej wierze.
Umów się z nauczycielem na rozmowę. Nie próbuj załatwiać czegokolwiek w biegu, w szatni, przed lekcją, w czasie szkolnej wycieczki. Nauczyciel przede wszystkim jest odpowiedzialny za dzieci. Jeśli mówisz do niego pod drzwiami klasy, do której wchodzą uczniowie, on cię nie powinien w ogóle słuchać – jego uwaga jest skupiona na podopiecznych.
Jeśli chcesz wyjaśnić konfliktową sytuację, przy której cię nie było, załóż, że nie wiesz wszystkiego. Owszem, masz zaufanie do swojego dziecka, które opowiedziało ci o czymś trudnym – to dobrze, że stajesz po jego stronie. Ale ono ma 6, 7, 8 lat i dopiero rozwija się emocjonalnie i społecznie. Mogło czegoś nie zrozumieć lub przekazać jedynie swój punkt widzenia.
Przed rozmową pomyśl o tym, co chcesz uzyskać. Czy bardziej zależy ci na zgłoszeniu problemu, na poznaniu opinii nauczyciela, na konkretnym rozwiązaniu. Jeśli określisz sobie, o co ci dokładnie chodzi, łatwiej będzie ci rozmawiać i jest większa szansa, że na koniec rozmowy poczujesz, że dostałeś to, czego potrzebowałeś.
Rozmowę zacznij od wyjaśnienia, z czym przychodzisz. Staraj się przedstawić sytuację jako opis, a nie oskarżenie. Unikaj słów, które zawierają w sobie dużo emocji, opinie i groźby. Inaczej brzmi: „Dowiedziałem się, że doszło do bójki między moim synem a Stasiem. Od syna wiem, że Staś go popchnął i chciał mu zabrać piórnik. Czy widziała pani tę sytuację?”, a inaczej „Stasiek znowu napadł moje dziecko. Ja tego tak nie zostawię, to jest agresywny chłopak, a pani nic z tym nie robi”.
Szanuj czas nauczyciela. Praca w szkole to nie tylko prowadzenie lekcji, ale cała masa dodatkowych obowiązków: wypełnianie dokumentów, zastępstwa, przygotowanie do lekcji, wycieczek i projektów, szkolenia i kursy.
Jak rozmawiać z rodzicem
Załóż dobrą intencję rodzica. Może jest wzburzony, może ma nierealne oczekiwania, ale przede wszystkim zależy mu na dobru dziecka.
Pamiętaj, że pretensje, agresja to często oznaka bezradności i lęku. Rodzice często są sfrustrowani, zagubieni. Dużo łatwiej będzie wam rozwiązać problem, gdy okażesz zaniepokojonemu rodzicowi szacunek i zrozumienie. Np.: "Widzę, że bardzo pani zależy na tym, by Marysia dobrze się czuła w klasie", "Z tego, co pan mówi wynika, że naprawdę dobrze zna pan swoje dziecko, proszę mi trochę więcej opowiedzieć, czego potrzebuje Jaś".
Jeśli masz problem z uczniem, nie wzywaj rodziców na dywanik. Zaproś ich na rozmowę, by wspólnie zastanowić się, jak można dziecku pomóc. Od twojego podejścia bardzo dużo zależy
Staraj się nie oceniać rodziców na wstępie surowo. Nie wiesz wszystkiego o ich życiu. Z twojego punktu widzenia może się wydawać, że nie poświęcają dziecku uwagi albo popełniają błędy wychowawcze. Może jednak jest jakiś powód, którego nie znasz? Wybadaj to.
Jeśli będziesz mieć rodziców po swojej stronie, łatwiej będzie ci pracować z dziećmi. Dlatego postaraj się z nimi trochę zaprzyjaźnić. Może zamiast sztywnej wywiadówki z zasiadaniem w szkolnych ławkach zaproponujesz im trochę mniej oficjalną formę zebrania? Możecie choćby odsunąć na bok stoliki, usiąść w kółku, zrobić sobie kawę, zjeść dobre domowe ciasto. A może zaproponujesz, by każdy opowiedział coś miłego o swoim dziecku?
Znajdź swojego mentora, kogoś, komu możesz opowiedzieć o trudnych sytuacjach w szkole, poradzić się, omówić wychowawcze pomysły. To wzmocni twoją pewność siebie.
Artykuł pochodzi z wrześniowego wydania kwartalnika "Dziecko". W najnowszym magazynie między innymi o tym ile czasu dziecko może odrabiać lekcje, o pochwale niekonsekwencji, o tym, czy talent można wyhodować, a także o sztuce motywowania i życiu intymnym po porodzie.
Wrześniowe wydanie magazynu 'Dziecko' fot: materiały prasowe