10 najczęstszych problemów z zachowaniem małego dziecka

Twój maluch gryzie, rzuca przedmiotami, wrzeszczy, ciągnie za włosy i ucieka ilekroć wyjdziecie z domu? Nie martw się, zwykle to normalny etap rozwoju, większość takich zachowań minie zanim pójdzie do przedszkola. Oto przegląd najczęstszych problemów z małymi dziećmi i objaśnienie skąd się biorą.

Napady złości

Atak złości jest jak nagła wiosenna burza - dość krótki, ale gwałtowny i pojawia się niespodziewanie. Dziecko, najczęściej poniżej 3 lat, z błahego powodu potrafi  rzucić się na podłogę, wyje, histeryzuje, krzyczy, młóci na oślep rękami. Nie znaczy to, że wychowujesz tyrana, to efekt frustracji malucha, często językowej. Dziecko wszystko rozumie, ale nie potrafi wyrazić słowami jak się czuje i czego chce więc wpada w szał.

 

BazgroszytBazgroszyt

 

Agresja - bicie, gryzienie

Choć brzmi to szokująco, to w pewnym stopniu bicie i gryzienie jest normalnym etapem rozwoju dziecka. Agresję powodują jeszcze niedostateczne umiejętności językowe, potrzeba bycia niezależnym i nierozwinięty odruch samokontroli. Ale nie ignoruj tego i uświadom dziecku, że nie akceptujesz takiego zachowania.

Uciekanie

Uciekanie dziecka nie jest specjalnym robieniem ci na złość. Po prostu maluch odkrył, że ma nogi i potrzeba niezależności każe mu z tego skorzystać - pobiec tam, gdzie nogi poniosą. Małe dzieci uwielbiają poczucie, że są wolne i mogą pójść gdzie chcą. Możesz mu na to pozwalać, dopóki kontrolujesz dokąd ucieka.

Krzyczenie i piszczenie

Pełen radości życia szkrab odkrywa siłę swojego głosu, więc krzyczy i próbuje co można z tym głosem zrobić. Tylko dlaczego robi to w supermarkecie czy na poczcie? Duże otwarte przestrzenie mają fajną akustykę i lepszy jest efekt echa. Poza tym w miejscu publicznym rodzice szybciej zwrócą na niego uwagę albo wydaje mu się, że uzyska to, co chce.

Rzucanie przedmiotami

Rzucanie przedmiotami to według maluchów do 3 r. życia fajna zabawa. Wymaga umiejętności motorycznych by otworzyć dłoń i skoordynować ją z okiem aby w końcu przedmiotem rzucić. I on chce praktykować tę umiejętność. Do tego uczy się, że wszystko spada na dół, nigdy do góry - obserwuje siłę grawitacji. Gdy rzuci piłkę to się odbije, za to długopis spadnie płasko. Co za rewelacyjne odkrycie!

Ciągnięcie za włosy

Podobnie jak kopanie, gryzienie, szczypanie i uderzanie, ciągnięcie za włosy to jedna z form uzyskania kontroli nad otoczeniem. Dla maluchów do 1,5 r. życia to sposób na uzyskanie szybkiej reakcji rodzica albo zatrzymanie zachowania, które im przeszkadza. Dla 2-3 latków to forma odzyskania kontroli np. gdy brat zjada ostatnie ciastko maluch ciągnie go za włosy by następnym razem przemyślał sprawę i się podzielił.

Kłamanie

Do 3-4 r. życia dziecko myli fikcję z rzeczywistością. Dwulatek nie pojmie różnicy miedzy mówieniem prawdy i kłamstwem. Jego fantazjowanie może wynikać z rozwiniętej wyobraźni, zapominalskości i syndromu aniołka - co oznacza, że dziecko chce być uważane za grzeczne i nie przyznaje się, że coś zbroiło np. rozlało mleko.

Drażnienie się

Testowanie granic to też niezłośliwe zachowanie twojego malucha - chce sprawdzić na ile może sobie pozwolić. Będzie patrzył ci w oczy robiąc coś złego i czekał na reakcję. Czasem zrobi to tylko po to by sprawdzić co się wydarzy. Ale już trzylatek może robić to specjalnie - wyśmiewać okularnika albo grubsze dziecko i taka postawa wymaga zdecydowanej reakcji rodzica.

Przerywanie rozmów

Dwulatkowi wydaje się, że świat się kręci tylko wokół niego. Jego krótkoterminowa pamięć jest jeszcze nierozwinięta, więc musi natychmiast powiedzieć coś, zanim zapomni. Jednak prośba o nieprzerywanie może być abstrakcyjne dla dziecka w tym wieku, bo trudno mu uświadomić, że ktoś czy coś wymaga twojej uwagi. Koło 3-4 r. życia samo zrozumie co to oznacza i powstrzyma się... na kilka minut.

Copyright © Agora SA