Gdy dziecko ma depresję - 5 oznak, których nie możesz zignorować

Ten wszechogarniający smutek, głębokie poczucie własnej nieudaczności, niskiej wartości, braku sensu życia dotyka coraz młodszych ludzi. Wiele objawów bywa mylonych z lenistwem, nieposłuszeństwem, kłótliwością, buntem. Pamiętajmy, że depresja nie jest stanem, który rozpoznamy po jednym objawie. Zawsze jest to ich kompilacja.

Jeżeli poczucie smutku i bezsensu są powiązane dodatkowo z zaburzeniami snu (na przykład bezsennością albo trudnością w porannym przebudzeniu) czy zaburzeniami łaknienia  z gwałtownymi zmianami wagi to może to być depresja. Bardzo często anoreksja czy bulimia mają właśnie podłoże depresyjne. Niejednokrotnie jedzenie jest jedynym obszarem, nad którym dziecko ma poczucie pełnej kontroli i tam zaczyna się bunt przeciwko światu.

Zdarza się, że dzieci, nawet całkiem duże, zaczynają się moczyć w nocy. To również niepokojąca, choć niespecyficzna oznaka, która może wskazywać, że dziecko może cierpieć na depresję. Przyjrzyjmy się jak dziecko funkcjonuje, jaki ma nastrój w ostatnim czasie, czy się nie izoluje, czy potrafi się czymś cieszyć czy nie unika kontaktu z rówieśnikami.

Tym, co powinno nas zaalarmować jest zmiana. Towarzyska córka nagle staje się odludkiem, traci apetyt, zmienia styl ubierania, nagle dostaje złe oceny z ulubionego przedmiotu i nie ma ochoty rozmawiać przez telefon z przyjaciółką. Takie zmiany powinny wzbudzić nasze podejrzenia. Zacznijmy baczniej obserwować dziecko, starajmy się nienachalnie z nim rozmawiać. Jeżeli tylko czujemy, że dzieje się coś niepokojącego, to zwróćmy się o pomoc do psychologa. Warto też wybrać się do szkoły, porozmawiać z mądrym nauczycielem, podzielić się z nim swoimi spostrzeżeniami, zapytać o to, jak dziecko funkcjonuje w szkole.