Chcesz, by dziecko odniosło w życiu sukces? 7 zachowań rodziców, które bardzo to utrudniają [ZDANIEM NAUKOWCÓW]

Na sukces w życiu składa się wiele rzeczy: predyspozycje, sytuacja materialna, środowiskowa. Rola rodzica jest tu jednak nieoceniona. Oto siedem zachowań, które - zgodnie z badaniami naukowymi - utrudniają dzieciom naukę i budowanie relacji z rówieśnikami.
Autorytarny model wychowania, krzyk i klapsy nie budują w dziecku poczucia własnej wartości Autorytarny model wychowania, krzyk i klapsy nie budują w dziecku poczucia własnej wartości pixabay.com

Chcesz, by dziecko odniosło w życiu sukces? 7 zachowań rodziców, które bardzo to utrudniają [ZDANIEM NAUKOWCÓW]

Często krzyczą na dzieci

Badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Pittsburghu wykazały, że wychowywanie poprzez krzyk w dłuższej perspektywie czasu może nieść za sobą szereg negatywnych skutków - poważne problemy w wieku dojrzewania, zaburzenia osobowości, a także objawy depresyjne.

Taka metoda może się początkowo wydawać skuteczna, wszak osiągamy to, co osiągnąć chcemy, czyli posłuszeństwo. Niestety, ma ona również krótkie nogi. Wychowywanie przez krzyk i zastraszanie burzy relacje rodzic - dziecko, wpływa na samoocenę malca, a także stawia go w pozycji podrzędnej. Dorastając, dziecko nie potrafi rozwiązywać konfliktów ani budować zdrowych relacji z innymi. To właściwie eliminuje je również w realizowaniu marzenia o szczęśliwym życiu.

Spróbujmy nabrać dziecko, że codzienne obowiązki to fantastyczna zabawa (fot. Pexels.com CC0) Spróbujmy nabrać dziecko, że codzienne obowiązki to fantastyczna zabawa (fot. Pexels.com CC0) Spróbujmy nabrać dziecko, że codzienne obowiązki to fantastyczna zabawa (fot. Pexels.com CC0)

Są nadopiekuńczy

To tzw. rodzice helikoptery. Poznać ich można po tym, że stale krążą wokół dziecka i wyręczają je w każdej możliwej czynności. Jaki jest tego efekt? Naukowcy z Journal of Child and Family Studies zaangażowali do badań 300 studentów. Zauważyli, że ci, których rodzice byli nadopiekuńczy, częściej borykali się ze stanami depresyjnymi, a także określali swoje życie jako "mało satysfakcjonujące".

Decydując za dziecko nawet w prostych sprawach, wpływamy na obniżenie jego poczucia wartości. Malec rośnie w poczuciu, że nie jest zbyt mądry, aby samemu wyrażać opinie. Staje się człowiekiem bezwolnym, który nie jest w stanie samodzielnie budować swojej kariery, czy nawet życia prywatnego.

Niemowlę. Zdjęcie ilustracyjne Niemowlę. Zdjęcie ilustracyjne pixabay.com

Pozwalają dziecku w pełni decydować o tym, kiedy ma się kłaść do łóżka

Naukowcy z Wielkiej Brytanii znaleźli związek między brakiem stałej pory spania u dzieci a ich nadpobudliwością, problemami z koncentracją, nauką, problemami emocjonalnymi i trudnościami w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami.

Sen ma również ogromny wpływ na rozwój fizyczny i intelektualny dziecka. Powinniśmy zatem zrobić wszystko, aby uregulować tę kwestię. Jeśli dziecko ma problemy z zaśnięciem, należy przyjrzeć się jego wieczornym nawykom i zrezygnować ze wszystkiego, co mogłoby go pobudzać, np. oglądanie telewizji, czytanie emocjonującej książki, zabawy ruchowe.

Pozwalają małym dzieciom oglądać telewizję

W portalu naukowym The Journal of Pediatrics opublikowano badania, z których wynika, że dzieci, które poniżej 2. roku życia oglądały telewizję, mają niższe umiejętności komunikacyjne od reszty rówieśników.

Ponadto taka forma spędzania wolnego czasu ma również odzwierciedlenie w nauce. Mali telewidzowie mają trudności w nauce czytania, pisania, a także matematyki.

smutne dziecko smutne dziecko pixabay.com

Stosują autorytarny model wychowania

Autorytarny model wychowania zakłada przymus bezwzględnego posłuszeństwa, z uznaniem autorytetu (rodzic) i roli osoby podwładnej (dziecko). Dzieci wychowywane autorytarnie są nieświadome swoich potrzeb, nie potrafią podejmować samodzielnie decyzji, mają trudności z komunikowaniem się z innymi. Ich poczucie wartości jest bardzo niskie.

Jak wynika z badań przeprowadzonych przez zespół Educational Psychology Review w 2005 roku, efekty wychowania autorytarnego najbardziej uwidaczniają się w szkole, gdyż dzieci te często mają problem z nauką, są nadmiernie zestresowane. I tu się koło zamyka - im gorsze oceny, tym większy terror w domu.

W dalszej perspektywie czasu może być tylko gorzej. Dzieci wychowywane w tym modelu odznaczają się często niemożnością podejmowania samodzielnych decyzji, stanami depresyjnymi w życiu dorosłym lub przeciwnie: agresją i próbą wprowadzenia autorytarnego stylu wychowania we własnym domu.

Smog wpływa na inteligencję dzieci Smog wpływa na inteligencję dzieci fot: jb

Są oziębli w stosunku do dzieci

Zdarza się, że rodzice bagatelizują rolę bliskości z dzieckiem. Tymczasem brak pochwał, trudności w okazywaniu uczuć skutkują zahamowaniem rozwoju emocjonalnego dziecka, trudnościami w nawiązywaniu relacji z innymi, niską samooceną, zaburzeniami osobowości, co wynika z wielu dotychczas przeprowadzonych badań.

W takiej sytuacji dziecko po osiągnięciu dorosłego wieku będzie miało bardzo trudną sytuację, aby stworzyć zdrowe relacje, które mogłyby mu pomóc w osiągnięciu sukcesu zawodowego, jak i rodzinnego.

Francja zakazuje klapsów. W Polsce zakaz bicia dzieci obowiązuje od 2010 roku Francja zakazuje klapsów. W Polsce zakaz bicia dzieci obowiązuje od 2010 roku fot: istockphoto

Uznają kary cielesne

W Polsce stosowanie przemocy wobec dziecka (klapsy uznano u nas za przemoc) jest od 2010 roku prawnie zakazane. A mimo to - według badań przygotowanych dla Rzecznika Praw Dziecka - klapsy wciąż akceptuje większość Polaków. Ponad połowa z nas (61 proc.) nie widzi w biciu dzieci w pupę z otwartej dłoni nic złego, ponad jedna trzecia (38 proc.) akceptuje tzw. lanie, a niemal jedna trzecia (29 proc.) uznaje bicie za skuteczną metodę wychowawczą.

Zanim podniesiemy rękę na dziecko, warto znać nie tylko konsekwencje prawne, ale przede wszystkim - wychowawcze. W 2016 roku naukowcy z University of Texas at Austin opublikowali badania, które prowadzili przez 50 lat na grupie 160 tys osób. Wyniki są wstrząsające: bicie (w tym klapsy) mogą skutkować zachowaniami aspołecznymi, zaburzeniami emocjonalnymi, agresją, trudnościami w nauce.

Sprawdź też książkę: "Jak dzieci osiągają sukces?" >>

Więcej o:
Copyright © Agora SA