- Utrzymać ciężar ciała na biodrach i nogach, gdy ktoś podtrzymuje go w pozycji pionowej.
- Siedzieć bez podparcia, chociaż czasami jeszcze kiwa się do przodu.
- Przesuwać się w kierunku przedmiotu, który go zainteresuje, i brać go do rączki.
- Prowadzić rozmowę i wydawać dźwięki o różnej intonacji, oraz eksperymentować z dźwiękami nosowymi.
- Reagować na swoje imię.
- Pełzać.
- Wysoko podnosić głowę, kiedy leży na plecach, by zobaczyć zabawkę, którą ktoś trzyma poza zasięgiem jego rączek.
- Porównywać twarze nowych osób z twarzą mamy.
- Obracać zabawkę na wszystkie strony, kiedy trzyma ją w rączkach i jest nią bardzo zainteresowany.
- Nie wypuszczać tego, co ma w jednej rączce i sięgać drugą po inny przedmiot.
- Podczas jedzenia zgarniać wargami papkę z łyżeczki, zamiast ją ssać; czasem usiłuje żuć dziąsłami.
- Wyrażać własne zdanie - kiedy na przykład nie chce być przytulany, odpycha się rączkami i nóżkami.
- Oglądać swoje odbicie w lustrze i rozmawiać z nim.
- Stukać wszystkim we wszystko - klockiem w podłogę, łyżeczką w blat stołu, grzechotką w ścianę.
- Słuchać, jak dorośli mówią do niego powoli, tłumacząc mu znaczenie słowa mimiką i gestami.
- Bawić się w "a ku ku" i w wyrzucanie zabawek, które dorośli podnoszą. Te zabawy pozwalają mu zrozumieć, że kiedy przestaje coś widzieć, to nie znaczy, że to znika na zawsze i przestaje istnieć.
- Kiedy dorośli powtarzają dźwięki, które on wydaje, co prowokuje go do powtarzania nowych.
- Zwykłe domowe przedmioty - garnki, pokrywki, sitka, łyżki, miseczki, papiery.