Poronienie (łac. abortus) to przedwczesne zakończenie ciąży trwającej krócej niż 22 tygodnie wskutek wydalenia obumarłego zarodka lub płodu. Od 23. tygodnia mówi się o porodzie przedwczesnym. Szacuje się, że poronieniem kończy się około 10-15 proc. ciąż. Do 80 proc. poronień dochodzi w pierwszym trymestrze ciąży.
Krwawienia w ciąży mogą występować nawet do trzeciego miesiąca - mówi ginekolog-położnik, dr Grzegorz Południewski. Kiedy grożą poronieniem?
Wyróżnia się wiele rodzajów poronień. To:
Przyczyny poronienia występującego w pierwszym trymestrze ciąży, tak zwane wczesne to:
Przyczyny poronienia występującego w drugim trymestrze ciąży, tak zwane późne, obejmują przyczyny poronień w pierwszym trymestrze oraz:
Objawami poronienia jest krwawienie i ból podbrzusza. Wyjątkiem jest poronienie zatrzymane. W bardziej zaawansowanej ciąży pojawia się silny ból napadowy, który obejmuje podbrzusze oraz okolicę lędźwiowo-krzyżową. Bólom może towarzyszyć krwawienie i skurcze. Objawy poronienia zależą od rodzaju poronienia oraz od wieku ciąży. Im ciąża dłuższa, tym objawy poronienia są silniejsze.
Jeśli doszło do poronienia, rodzice często zastanawiają się, kiedy znów mogą starać się o dziecko. Wiele zależy od kondycji fizycznej i psychicznej kobiety, ale i rodzaju poronienia.
Przy poronieniu samoistnym kobieta powinna zgłosić się na kontrolę do ginekologa. O ciążę można starać się już w kolejnym cyklu menstruacyjnym. Przy poronieniu zatrzymanym lub niezupełnym należy oczyścić jamę macicy z martwych tkanek. Jeżeli zostaje przeprowadzony zabieg łyżeczkowania, z próbami zajścia w ciąże należy zaczekać co najmniej trzy miesiące. W ostatnich latach lekarze częściej sięgają po inne rozwiązanie. To farmakologiczna indukcja poronienia. Kobiecie, u której stwierdza się obumarcie ciąży, podaje się leki wywołujące skurcze. Dochodzi do samoistnego oczyszczania się macicy. O ciążę można się wówczas starać po jednym prawidłowym cyklu. Przy poronieniach późniejszych niż 13. tydzień najczęściej przeprowadza się zabieg ginekologiczny. W takiej sytuacji o dziecko można się starać dopiero po trzech prawidłowych cyklach.
Po potwierdzeniu poronienia warto wykonać badania, które ułatwią zajście w kolejną ciążę. Można zbadać poziom hormonów, zrobić badania genetyczne, a także wykluczyć problemy z budową układu rodnego. Czasem warto porozmawiać z psychologiem. Wykrycie przyczyny poronienia umożliwia wdrożenie leczenia przyczynowego. Poronienie nawracające jest odrębną jednostką chorobową, posiadającą swoistą etiologię.