Pewność siebie dziecka budowana jest pod wpływem tego, w jaki sposób jest ono traktowane przez najbliższych i jakie komunikaty od nich słyszy na własny temat.
Jak zbudować w dziecku pewność siebie?
1. Pamiętaj, że także w kwestii samooceny, najważniejszym wzorem dla dziecka są rodzice. Jeśli rodzice emanują poczuciem własnej wartości, potrafią być asertywni, nie zabiegają wciąż o aprobatę otoczenia, nie są lękliwi, dziecko przejmie ich postawę. Dlatego najpierw warto zastanowić się nad sobą samym i jeśli jest taka potrzeba, intensywnie popracować nad własną pewnością siebie.
2. Poświęcaj dziecku swój czas i uwagę. Nie chodzi jednak o troszczenie się o malucha, ale wspólna zabawę. Pozwól mu wprowadzić cię w swój świat, nadawać kierunek wspólnym działaniom, przydzielać zadania i role - to prosty sposób by poczuł się ważny i kompetentny.
3. Miłość rodziców jest bezwarunkowa - dawaj to odczuć swojemu dziecku. Kto jeśli nie rodzice ma zawsze stać przy jego boku, by nigdy nie wątpiło, że jest dobre, mądre, interesujące, sprawne, zdolne, wytrwałe, zaradne itd. To właśnie od rodziców maluch czerpie pierwsze informacje na własny temat - jaki właściwie jest. Pozytywne komunikaty ze strony najbliższych i najważniejszych w życiu dziecka osób są najlepszą nagrodą za każdy wysiłek i odniesione sukcesy, dzięki nim łatwiej podnosić się po upadku, uwierzyć we własne możliwości i szansę na osiągnięcie upragnionego celu.
4. Chwal dużo, ale rozsądnie. Dzieci szybko uczą się patrzeć krytycznie, także na siebie, wyczują więc fałsz w niezasłużonych lub nieszczerych pochwałach. Staraj się śledzić dokonania dziecka, doceniaj jego wysiłki i rzeczywiste sukcesy, a nie wszystkie przejawy najmniejszej nawet aktywności.
5. Zachwyt w oczach rodzica, to nie wszystko, na każdym kroku dziecko może przecież zweryfikować swoje rzeczywiste osiągnięcia. Pomóż dziecku odnaleźć swój talent, rozwinąć prawdziwe pasje, znajdź dziedzinę, w której będzie odnosić sukcesy niezależnie od tego, czy będzie ona pokrywać się z Twoimi zainteresowaniami lub talentami członków rodziny.
6. Uważaj z negatywnymi komunikatami. Niestety częściej zdarza się nam krytykować i karać, gdy dziecko zrobi coś źle, niż chwalić, gdy coś mu się uda. Sukcesy często zostają zbywane milczeniem i traktowane jako norma, a gdy tylko coś pójdzie mu nie tak, natychmiast próbujemy skorygować zachowanie dziecka, a to bywa krzywdzące i bolesne.
7. Naucz dziecko jak radzić sobie z niepowodzeniami i związanymi z tym trudnymi emocjami. Nie neguj popełnionych przez dziecko błędów, ani nie bagatelizuj, ale pokaż, że każdemu przytrafiają się jakieś gorsze momenty i potknięcia, pokaż, że w szerszej perspektywie wciąż się przecież rozwija, idzie mu coraz lepiej a to był tylko jeden krok - nawet jeśli błędny - na dłuższej drodze, na błędach można i trzeba się uczyć, nie popełnia błędów tylko ten , kto nic nie robi.
8. Zapanuj nad własnymi obawami i pozwól dziecku eksplorować świat, samodzielnie szacować ryzyko i unikać niebezpieczeństw (oczywiście w rozsądnych, wyznaczonych wcześniej granicach). Okazuj zaufanie i wiarę w możliwości dziecka, pozwalając próbować nowych rzeczy. Ze świadomością, że Ty uważasz, że da radą, poradzi sobie, potrafi, maluchowi łatwiej będzie przekroczyć dotychczasowe granice swoich możliwości i pokonać naturalny lęk przed nieznanym.
9. Nie wyręczaj dziecka we wszystkim, nie pomagaj jeśli nie ma takiej potrzeby, zamiast tego pokaż, że uważasz , że sobie z tym poradzi, jest w czymś samodzielne - to bardzo budujące doświadczenie. Pamiętaj jednak by wyznaczać dziecku zadania i stałe obowiązki na miarę jego możliwości.
10. Rodzice są dla dziecka autorytetem, ale muszą liczyć się z tym, że z wiekiem coraz ważniejszą rolę w jego życiu będą odgrywali rówieśnicy. Warto poświęcić dużo uwagi temu, jakie grono przyjaciół i znajomych tworzy wokół siebie dziecko oraz jak wśród nich funkcjonuje. Czy te relacje są dla niego satysfakcjonujące i budują jego poczucie własnej wartości, czy też działają destrukcyjnie i powinniśmy przyjść dziecku z pomocą, a może nawet zdecydowanie interweniować.
