W czasie badania neurologicznego sprawdza się tzw. oralne reakcje odruchowe. Dzielimy je na adaptacyjne i obronne. Do pierwszych należą: odruchowe otwieranie ust (zbliżenie brodawki lub smoczka do warg dziecka powoduje otwarcie buzi), wysuwanie języka (wystarczy dotknąć czubka języka, by malec go wysunął) i jego lateralizacja (język podąża w kierunku bodźca: gdy przyłożymy palec z prawej strony dolnego dziąsła, język porusza się w prawą stronę; gdy zrobimy z lewej strony, wędruje w lewą stronę).
Sprawdzane są również odruchowe reakcje wargowe (dotknięcie ust powoduje, że dziecko robi dziobek, czasem tylko grymas), a także odruchowe reakcje ssania i połykania.
Do odruchowych reakcji obronnych należą: wymiotny (chroni przed przyjęciem zbyt dużej ilości pokarmu), kaszlowy (chroni przed dostaniem się pokarmu do dróg oddechowych) oraz kąsania.
Najlepiej sprawdzać wymienione wyżej odruchy w czasie karmienia. Często dzieci najedzone prezentują słabiej wyrażone reakcje odruchowe w obrębie twarzy. Jeśli rozwój synka przebiega prawidłowo i malec dobrze sobie radzi ze ssaniem, nie potrzeba kolejnej konsultacji. Proszę po prostu dziecko obserwować.
