Muzyka od kołyski

Wspólne słuchanie muzyki, proste zabawy z rytmem i dźwiękami, tańczenie i śpiewanie mają (potwierdzony wieloma badaniami) pozytywny wpływ na rozwój małego dziecka. Ale przede wszystkim - sprawiają frajdę!

Niemuzykalnych dzieci w przyrodzie nie ma. Wrażliwość muzyczna jest wrodzona człowiekowi, a zainteresowanie dźwiękami, rytmem, melodią - naturalne. Ta wrażliwość kształtuje się już w okresie życia płodowego. Odpowiednio wspierana i rozwijana może przerodzić się w muzyczną pasję.

Śpiewanki, hasanki

Rodzice zwykle instynktownie włączają muzykę do czasu, który spędzają z niemowlęciem - słuchają muzyki, śpiewają kołysanki, robią "patataj, patataj". Kołysanie się z dzieckiem w rytm melodii działa wyciszająco. Tańczenie, skakanie i klaskanie z kilkulatkiem do szybkiej muzyki pozwala uwolnić energię i rozładować stres. Wspólne śpiewanie ulubionych piosenek otwiera, relaksuje, zbliża. Te zabawy wzmacniają więź z dzieckiem, ale mają też działanie umuzykalniające: oswajają z dźwiękiem, rytmem, melodią. Pokazują, że muzyka jest częścią życia.

Koncerty

Już z kilkumiesięcznym dzieckiem można wybrać się na koncert dla najmłodszych. W czasie koncertu dzieci mogą słuchać muzyki w profesjonalnym wykonaniu oraz... raczkować, płakać, tańczyć, a nawet dotykać instrumentów. Minikoncert zwykle trwa 30-45 minut i składa się z krótkich, dwu-, trzyminutowych utworów.

Latem i wczesną jesienią nie brakuje koncertów w plenerze - na nie także można wybrać się z małym dzieckiem. Muzyka ludowa, folkowa, etniczna czy tzw. world music w wykonaniu muzyków z różnych części świata to wyjątkowo wdzięczny materiał muzyczny dla przedszkolaków. W czasie nagłaśnianych koncertów warto uważać, by nie stać z maluchem zbyt blisko głośników, a przy bardzo głośnych brzmie-niach założyć dziecku specjalne słuchawki chroniące słuch.

Domowe granie

Maluchy są dźwiękiem zafascynowane i wydobywanie go z najzwyklejszych przedmiotów sprawia im sporo satysfakcji. W elektronicznych zabawkach dźwiękowych zwykle wystarczy nacisnąć jeden przycisk, by "instrument" zagrał całą melodię. Więcej pożytku przyniesie zabawa prostymi "przeszkadzajkami" i prawdziwymi instrumentami w mniejszych rozmiarach.

Najlepszymi nauczycielami muzyki dla dzieci są rodzice. Jeśli sami potraficie grać, zastanówcie się nad inwestycją w prawdziwy instrument. Wspólne zabawy przy pianinie czy gitarze oraz widok grającego rodzica będzie dla malucha nie tylko atrakcją, ale inspiracją i zachętą do muzycznych poszukiwań.

W Polsce poza tradycyjnymi szkołami muzycznymi działa coraz więcej ośrodków edukacji muzycznej, które umożliwiają naukę gry na instrumencie już przedszkolakom. To nauka muzyki przez zabawę, dostosowana do wieku dzieci i sprawiająca im dużo radości.

Gdzie i jak nauczyć się grać?

Już kilkumiesięczne dziecko można zapisać na zajęcia umuzykalniające, a dwulatek może rozpocząć naukę gry na skrzypcach. Warto tylko wybrać odpowiednią metodę nauczania, by granie i obcowanie z muzyką było przyjemnością

Metoda Suzuki

Shinichi Suzuki w latach 40. i 50. uciegłego wieku upowszechnił w Japonii naukę gry na skrzypcach, którą można było rozpocząć już w wieku 3 lat.

Z czasem w Japonii rozszerzono stosowanie metody Suzuki na naukę gry na innych instrumentach muzycznych,

m.in. na fortepianie, gitarze, wiolonczeli.

Metoda opiera się na założeniu, że zaszczepienie w dzieciach miłości do muzyki udaje się wówczas, gdy nauczyciel ma z uczniem bliską więź oraz gdy dzieci grają wspólnie z rodzicami. Suzuki twierdził, że muzyka jest językiem miłości, a nie sztuką dla wybrańców. W książce "Karmieni miłością" opisał swoją filozofię i metodę pracy. Podkreśla w niej, że w edukacji małych dzieci ważną rolę odgrywa zaangażowanie rodziców, a najlepsze efekty uzyskują nie te dzieci, które są oceniane, nagradzane lub karane, ale te, które mają możliwość uczenia się muzyki w naturalny sposób (podobny do nauki ojczystego języka), naśladując grających rodziców albo ulubionego nauczyciela, w atmosferze zaufania i miłości. Metodą Suzuki gry na instrumencie może nauczyć się każde dziecko, nie tylko to szczególnie uzdolnione. W Polsce działa stowarzyszenie Centrum Rozwoju Uzdolnień Metodą Suzuki (suzuki.edu.pl), które m.in. zrzesza i szkoli nauczycieli.

Szkoła Yamaha

"Nie ma ludzi niemuzykalnych. Są tylko nieodkryte talenty"- to założenie przyświecało twórcom szkoły muzycznej Yamaha, w której w oparciu o autorskie programy edukacji muzycznej prowadzone są zajęcia dla niemowląt, małych dzieci, młodzieży oraz dorosłych.

Szkoła - założona ponad 50 lat temu w Japonii - od 1992 roku ma swoje placówki w Polsce. Uczy się tu muzyki przez zabawę. Zajęcia, prowadzone przez wszechstronnie wykształconych muzyków i pedagogów, odbywają się w dużych salach, w których dzieci mają zapewnioną swobodę ruchu i bezpieczeństwo. Dla najmłodszych (od 4. do 18. miesiąca) przeznaczony jest kurs "Niemowlaki w Krainie Dźwięków". Dzieci biorą udział w zajęciach z rodzicem lub opiekunem, kurs trwa około roku. Istotą zajęć jest zasada swobodnego, spontanicznego odkrywania, wspierana przez wspólne śpiewanie i zabawę, słuchanie i ruch. "Szkraby i muzyka" to cykl zajęć dla dzieci od 1,5 roku do 4 lat. Dzieci i rodzice uczą się piosenek, wykonują proste prace plastyczne, słuchają muzyki i tańczą. Zajęcia obfitują także w zabawy ruchowe, wydawanie dźwięków i granie na prostych instrumentach. Dla kilkulatków (4-6 lat) stworzono kurs "Cudowny Świat Muzyki". Podczas tych zajęć obecność rodziców nie jest już konieczna. Spotkania obejmują naukę śpiewu, kształcenie słuchu i poczucia rytmu poprzez zabawy ruchowe i plastyczne przy muzyce, granie na prostych instrumentach, wspólne śpiewanie i tańczenie. Dla dzieci starszych (od 6 lat), młodzieży i dorosłych szkoła przygotowała programy nauki gry na instrumentach (gitara, keyboard, flet prosty), a także program "Szkoła Muzyki Rozrywkowej", w ramach którego prowadzona jest nauka gry na gitarze basowej i elektrycznej, perkusji, saksofonie, pianinie, keyboardzie oraz lekcje śpiewu. Więcej na stronie yamahaszkola.pl.

Metoda colourstrings

Metodę colourstrings opracował 30 lat temu węgierski skrzypek i pedagog dr Geza Szilvay, pracujący w Helsinkach.

Dziś Colourstrings (Kolorowe Struny) to kompleksowy program edukacji muzycznej dzieci. Kwintesencją zastosowanych w nim metod jest rozwijanie w dziecku wewnętrznej motywacji i chęci do grania oraz naturalne zainteresowanie go graniem na instrumencie, śpiewem, ruchem. Dzieci uczą się muzyki przez zabawę, opowiadanie bajek, poznawanie kolorów - zasady muzyki przyswajane są niejako przy okazji. W nauce nut także pomagają kolory - każdemu dźwiękowi przyporządkowano inną barwę.

Program edukacyjny Colourstrings nie dąży do osiągania spektakularnych efektów w krótkim czasie, ale skupia się na indywidualnej wrażliwości i tempie rozwoju każdego dziecka. Jednocześnie metoda ta stawia muzykę na równi z innymi obszarami rozwoju dziecka (zabawa, sport), nie wykluczając wszechstronnych zainteresowań, ale integrując muzykę ze światem dziecka.

Młodszym dzieciom w zajęciach towarzyszą rodzice. Starsze dzieci płynnie przechodzą do nauki gry na wybranym instrumencie, bazując na poznanych wcześniej melodiach i zabawach. Muzykują też razem, tworząc zespoły kameralne - rozwijają w ten sposób pewność siebie i umiejętność pracy w grupie.

Metoda Colourstrings stosowana jest w wielu krajach, w Australii i w USA.

Pierwszą szkołą muzyczną stosującą metodę Colourstrings w Polsce są warszawskie Barwy Muzyki - barwymuzyki.pl.

Państwowa Szkoła Muzyczna

W Państwowych Szkołach Muzycznych pierwszego stopnia dzieci mogą uczyć się od 6. roku życia w systemie popołudniowym lub ogólnokształcącym (czyli łączącym edukację muzyczną z tradycyjną podstawówką).

Kształcenie trwa 6 lat i jest bezpłatne. Lekcje gry na instrumencie odbywają się dwa razy w tygodniu. Są to zajęcia indywidualne.

Pozostałe przedmioty muzyczne, takie jak kształcenie słuchu, rytmika, zasady muzyki itd., prowadzone są w grupach. System nauczania oparty jest na tradycyjnym ocenianiu uczniów, jednak pedagodzy uczący w tych szkołach czerpią z coraz szerzej wykorzystywanych metod edukacji muzycznej najmłodszych dzieci (np. Edwina E. Gordona i Suzuki).

Podobna struktura nauczania obowiązuje w prywatnych i społecznych szkołach muzycznych I stopnia oraz w ogniskach muzycznych, z tą jednak różnicą, że nauka w nich jest płatna.

Co daje dziecku słuchanie i granie muzyki?

Ćwiczy koordynację ruchową.

Rozwija pamięć, umiejętność logicznego myślenia, skupienia i podzielności uwagi (dzieci, które obcują z muzyką, mają większe zdolności ruchowe oraz matematyczne i szybciej uczą się czytać).

Wzmacnia kreatywność oraz wrażliwość.

Rozbudza zainteresowania, buduje wiedzę z zakresu kultury.

Pomaga przełamać nieśmiałość.

Wzmacnia poczucie własnej wartości.

Relaksuje.

Rozładowuje emocje.

Dostarcza masę radości.

Więcej o:
Copyright © Agora SA