Chore dziecko - jakie możliwości opieki ma nad nim rodzic?

Z dziećmi nigdy nic nie wiadomo. Zasypiają zdrowe, budzą się chore. Często opiekę nad maluchem trzeba organizować błyskawicznie. Jakie prawa i przywileje mają rodzice?

Choroba ukochanego dziecka jest zawsze poważnym zmartwieniem dla rodziców. Zaczyna się różnie, na początku może to być zwykły katar, często wysoka gorączka bądź intensywny kaszel w środku nocy. Po wystąpieniu takich objawów naturalnym zachowaniem jest wizyta u lekarza. Pediatra zaleca odpowiedni sposób postępowania z młodym człowiekiem, wypisuje recepty na konieczne leki i najczęściej sugeruje pozostawienie dziecka na kilka dni w domu. W tym momencie wielu rodziców staje przed kolejnym problemem, czyli koniecznością pogodzenia pracy zawodowej z opieką nad dzieckiem. Warto wiedzieć, że pracownicy rodzice mają specjalne uprawnienia związane z posiadaniem dzieci i mogą z nich skorzystać m.in. właśnie w przypadkach choroby podopiecznych.

Dni wolne z tytułu opieki nad dzieckiem

Najważniejszym artykułem Kodeksu Pracy, który można wykorzystać w przypadku choroby dziecka jest artykuł 188. Zgodnie z nim, rodzicowi w każdym roku kalendarzowym przysługują dwa dni płatnego zwolnienia na tzw. "opiekę nad dzieckiem". Od stycznia 2016 roku wprowadzono również możliwość zwolnienia godzinowego. Do wykorzystania są albo 2 dni albo 16 godzin. Warto pamiętać, że prawo to przysługuje wyłącznie rodzicom dzieci do 14 roku życia. Wymiar urlopu obejmuje łącznie oboje rodziców. Oznacza to, że jeśli w danym roku kalendarzowym jeden z rodziców wykorzystał już limit, drugi z rodziców również nie może skorzystać z tego przywileju. Ilość dni płatnej opieki nie zwiększa się również razem z ilością posiadanych dzieci. Dwa dni w roku mogą otrzymać zarówno rodzice jednego jak i trójki dzieci. Dobrze jednak o nich pamiętać, gdyż niewykorzystane dni nie przechodzą na kolejny rok kalendarzowy.

Zwolnienie lekarskie

Każdy rodzic doskonale zdaje sobie sprawę, że dzieci chorują znacznie częściej niż przez dwa dni w roku. Co zatem robić w takich przypadkach? Z pomocą może przyjść lekarz opiekujący się dzieckiem. Jeśli zachodzi konieczność osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, pediatra może wystawić zwolnienie lekarskie (popularne L4) dla jednego z rodziców. Prawo do otrzymania zwolnienia przysługuje obojgu pracującym rodzicom. Na jego mocy otrzymują wtedy zasiłek opiekuńczy w czasie gdy przebywają na zwolnieniu. W przypadku takiego rozwiązania limit dni do wykorzystania jest znacznie wyższy niż dwa dni na opiekę. Rodzice dzieci do 14 roku życia mogą pozostawać na zasiłku opiekuńczym przez 60 dni w ciągu roku kalendarzowego. Opiekunowie starszych dzieci mogą korzystać z tego przywileju przez 14 dni w roku kalendarzowym. Limit dni jest i tym raem niezależny od ilości posiadanych dzieci. Zwolnienie lekarskie na sprawowanie opieki nad chorym dzieckiem jest bardzo wygodnym rozwiązaniem, ma jednak negatywne konsekwencje finansowe. Otrzymywany zasiłek opiekuńczy stanowi 80% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika. Warunkiem otrzymania zasiłku opiekuńczego jest brak możliwości zapewnienia opieki nad chorym dzieckiem przez innego członka rodziny, żyjącego w tym samym gospodarstwie domowym. Ze spełnienia tego warunku zwolnieni są rodzice dzieci do drugiego roku życia.

Urlop wypoczynkowy

Ostatnią deską ratunku dla rodziców chorujących dzieci bywa też najzwyklejszy urlop wypoczynkowy. W sytuacji kiedy wyczerpane zostały limity dni opieki oraz zwolnienia lekarskiego, urlop wypoczynkowy to tak naprawdę jedyna możliwość sprawowania opieki nad chorym dzieckiem. Ma on tą przewagę nad zasiłkiem opiekuńczym, iż nie niesie on ze sobą zmian wysokości wynagrodzenia. Dla przypomnienia warto wspomnieć, że każdy pracownik ma prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego w roku, a w przypadku stażu pracy powyżej 10 lat do 26 dni. Decydując się na skorzystanie z urlopu wypoczynkowego podczas choroby dziecka, należy pamiętać, że jednocześnie zmniejsza się ilość dni, które można by przeznaczyć na wypoczynek.

Urlop wychowawczy

Wszystkie wymienione dotychczas rozwiązania, przewidywały zachowanie prawa do wynagrodzenia podczas sprawowania opieki nad chorym dzieckiem. Nie można jednak zapomnieć, że Kodeks Pracy przewiduje też inne możliwości. Rodzice dzieci, które nie ukończyły 6 roku życia mogą skorzystać z urlopu wychowawczego. Warunkiem otrzymania takiego urlopu jest minimalny staż pracy wynoszący sześć miesięcy. Urlop wychowawczy może objąć maksymalnie okres 36 miesięcy, przy czym jeden miesiąc jest przeznaczony wyłącznie dla drugiego rodzica. Oznacza to, że aby wykorzystać pełne 36 miesięcy, urlop musi zostać podzielony na oboje rodziców. Procedura uzyskania takiej formy urlopu zakłada zgłoszenie go do pracodawcy na minimum 21 dni przed datą rozpoczęcia. Ten warunek oznacza, że rozwiązanie to jest niepraktyczne w sytuacjach krótkich chorób. Może być jednak bardzo korzystnym rozwiązaniem kiedy dochodzi do przewlekłych schorzeń, wymagających długotrwałej opieki nad dzieckiem. Urlop taki jest całkowicie bezpłatny, a w czasie korzystania z niego pracownik nie może zostać zwolniony.

Pomoc rodziny

Teoria teorią a życie życiem. Aktualnie coraz więcej osób aktywnych zawodowo świadczy pracę nie na podstawie umowy o pracę, a na innych zasadach m.in. na podstawie umów cywilnoprawnych, bądź prowadząc działalność gospodarczą. Takie osoby nie są objęte regulacjami Kodeksu Pracy i nie mogą korzystać w wymienionych już praw i przywilejów. Ich położenie jest znacznie trudniejsze. Często jedynym rozwiązaniem w sytuacji choroby dziecka jest zwrócenie się z prośbą o pomoc do babci, dziadka, bądź innego bliskiego członka rodziny.

Copyright © Agora SA