bilans dwulatka

W pierwszym roku życia dziecka u lekarza bywamy dość często - głównie ze względu na szczepienia, w kolejnych latach w gabinecie pojawiamy się coraz rzadziej. Bilans zdrowia dziecka dwuletniego rozpoczyna wizyt profilaktycznych, do lekarza pójdziemy także po skierowania na badania okresowe. Jak często powinniśmy gościć w gabinecie i jakie badania wykonywać?

Im dłużej jesteście rodzicami, tym bardziej przekonujecie się, jak ważna jest codzienne troska o to, by mały człowiek rósł zdrowo. To, co czasem was już męczy i nuży - codzienne spacery, komponowanie zdrowych posiłków, mycie zębów i rąk, pilnowanie tysiąca drobiazgów - daje efekty.

Twoje dziecko kończy już dwa lata. W ciągu minionego roku bardzo się zmieniło - umie już chodzić, biegać, wyrażać własne zdanie. Sporo mówi, każdego dnia uczy się nowych słów i skojarzeń. Zasiada z wami do wspólnego stołu, coraz pełniej uczestniczy w życiu rodziny. Stało się małym człowiekiem o wyrazistej osobowości. W drodze do dorosłości przechodzi teraz symboliczny etap odchodzenia od pieluch.

Zbliżają się drugie urodziny twojego dziecka? Zaraz po kinderbalu umów malucha na badania okresowe.

Jeszcze niedawno maluch chętnie próbował nowości i z zapałem towarzyszył wam przy stole. A teraz w ogóle nie ma apetytu. Tego nie chce, tego nie lubi, tego za nic nie weźmie do buzi. Jak przekonać go do jedzenia? A może wcale nie trzeba go przekonywać?

Mój dwuletni syn waży 11 kg i ma 85 cm wzrostu. Według siatki centylowej w mojej książeczce zdrowia utrzymuje się na 10. centylu. Jednak gdy ostatnio byłam na bilansie dwulatka lekarz zajrzał do swoich tabel i stwierdził, że jest to 3. centyl, i zaznaczył "niedobór masy ciała", a na moje pytanie odpowiedział, że mają "zaostrzone normy". Czy rzeczywiście istnieją różne siatki centylowe? Czy syn ma naprawdę niedobór wagi? Dotychczas wydawało mi się, że syn, który urodził się z wagą 2700 g, systematycznie przybiera na wadze według 10. centyla.

Zauważyłam, że moja dwuletnia córka ma trochę wykrzywione nogi. Byłam z nią u ortopedy, który stwierdził niewielką koślawość kolan i zalecił specjalne obuwie (z tzw. obcasem Thomasa i wkładką syponującą). Niedawno dowiedziałam się, że koślawość kolan w tym wieku jest zjawiskiem normalnym. Czy wobec tego noszenie specjalnych butów jest konieczne?