Poród pośladkowy, inaczej poród miednicowy, to poród, w trakcie którego dziecko znajduje się w położeniu podłużnym miednicowym. Oznacza to, że przychodzi na świat inaczej niż większość dzieci, to znaczy pierwsza nie pojawia się główka, a pośladki. Takie zakończenie ciąży jest obarczone wysokim ryzykiem, niesie ze sobą pewne zagrożenie dla dziecka. Stąd zwykle zaleca się wykonanie cesarskiego cięcia.
Położenie pośladkowe - podłużne miednicowe
Dziecko pozycję, w jakiej się urodzi, przyjmuje w 32.- 34. tygodniu ciąży, gdy w macicy zaczyna robić się ciasno. Maluch może wybrać położenie podłużne główkowe, położenie poprzeczne, położenie skośne oraz położenie podłużne miednicowe (pośladkowe). Położenie pośladkowe, czyli podłużne miednicowe, jest przeciwieństwem położenia główkowego. Wówczas maluch przyjmuje pozycję pionową, z tym że głowę ma skierowaną do góry. Blisko wyjścia znajdują się pośladki. Takie ułożenie dziecka dotyczy około 3 procent maluchów. O położeniu pośladkowym mogą świadczyć kuksańce, jakie dziecko wymierza mamie w dół brzucha i po bokach.
Ułożenie pośladkowe - czy można je zmienić? Przy ułożeniu pośladkowym lekarz może podjąć próbę obrócenia dziecka do prawidłowej pozycji, uciskając odpowiednio brzuch matki. Nie zawsze jednak jest to możliwe. Przeciwwskazaniem jest na przykład małowodzie albo ciąża mnoga. Zabieg ten jest wykonywany w warunkach podwyższonej kontroli za pomocą USG (obserwuje się również przepływy pępowinowe i akcję serca dziecka). Na wypadek, gdyby zaistniała konieczność zakończenia ciąży poprze cesarskie cięcie, zwykle przygotowana jest sala operacyjna.
Poród pośladkowy - trudności i zagrożenia
Poród pośladkowy jest trudniejszy, ponieważ pośladki dziecka mogą niewystarczająco rozewrzeć kanał rodny, przez co główka, która jest szersza, będzie przez niego przechodzić z trudnością. To możliwe, ponieważ nóżki i miękkie pośladki malucha wywierają mniejszy nacisk na drogi rodne niż twarda główka. W rezultacie:
- poród może się przedłużać (głowa jest częścią ciała o największym przekroju. To dlatego reszta ciała przechodzi przez kanał rodny bez problemu. Podczas porodu pośladkowego tak się jednak nie dzieje),
- może dojść do niedotlenienia dziecka (główka rodzi się jako ostatnia. Dziecko rodzące się w pozycji pośladkowej nie ma szansy na szybkie zaczerpnięcie oddechu),
- może dojść do urazu barków, a także innych mechanicznych urazów porodowych (może na przykład dojść do zniszczenia struktur wewnątrz czaszki),
- główka dziecka może utknąć w kanale rodnym,
- może dojść do przedwczesnego odklejenia łożyska, a także przedwczesnego odejścia wód płodowych.
Szacuje się, że powikłania podczas porodu miednicowego występują trzy razy częściej niż w przypadku porodu dziecka w położeniu główkowym.
Poród pośladkowy siłami natury
Poród pośladkowy może odbywać się naturalnie, ale są to raczej sytuacje wyjątkowe. Poród drogami natury można rozważać jedynie i tylko wtedy, gdy spełnione są ściśle określone warunki:
- gdy kobieta ma szeroką i prawidłowo zbudowaną miednicę,
- przyszła mama nie jest pierworódką,
- dziecko jest średniej wielkości (waży 2,5-3,5 kg),
- dziecko jest w dobrej kondycji,
- ciąża przebiegała bez powikłań,
- dziecko ułożone jest w pozycji miednicowej zupełnej (częścią przodującą są pośladki i stopy. Nóżki przygięte są do brzuszka, a głowa do klatki piersiowej).
Istnieją sytuacje, w których poród pośladkowy siłami natury jest przeciwwskazany. To między innymi łożysko przodujące, położenie miednicowe niezupełne, dziecko o wadze powyżej 3,5 kg czy zaburzenia w czynności skurczowej macicy. Decyzja o porodzie naturalnym wymaga konsultacji lekarskiej.
Poród pośladkowy - kiedy cesarka?
Ponieważ poród pośladkowy uważany jest za poród najwyższego ryzyka, większość lekarzy nie rozpatruje nawet innego rozwiązania niż poród przez cesarskie cięcie. Wyjątkiem są sytuacje, takie jak poród przedwczesny, poród w terminie, który jest w toku oraz brak zgody pacjentki na cesarkę.
